Księga Izajasza, 57
20. Bezbożni zaś są jak morze wzburzone, które się nie może uciszyć i którego fale wyrzucają muł i błoto.
20. Bezbożni zaś są jak morze wzburzone, które się nie może uciszyć i którego fale wyrzucają muł i błoto.
Izajasza 57 to rozdział, który mówi o bałwochwalstwie i niewierności Izraela, a także Bożej obietnicy uzdrowienia i zbawienia. Istnieje również ostrzeżenie dla tych, którzy ufają własnej sprawiedliwości i nieposłuszni Bogu. Oto pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Przysłów 14:12: „Jest sposób, który wydaje się słuszny dla człowieka, ale ostatecznie prowadzi do śmierci”. Ten werset ostrzega przed zaufaniem do naszej własnej mądrości i zrozumieniu, które mogą prowadzić do duchowej śmierci.
Jeremiasza 2:13: „Dla mojego ludu popełnili dwa zło: porzucili mnie źródłem żywej wody i wykopali cysterny, pęknięte cysterny, które nie zatrzymują wody”. Tutaj Jeremiasz mówi o niewierności Izraela do poszukiwania innych źródeł wody, a nie ufania Bogu, prawdziwym źródłem życia.
Ozeasza 14:1: „Wróć, Izrael, do Pana, waszego Boga. Jego grzechy doprowadziły ich do upadku!” Werset ten wzywa Izrael do żałowania i powrotu do Boga, rozpoznając Jego winę w Jego duchowym upadku.
2 Kroniki 7:14: „Jeśli mój lud, który jest nazywany moim imieniem, pokornie, modli się i rezygnuje z twarzy i odejść od ich złych dróg, od nieba usłyszę ich, wybacz ich grzechowi i uzdrowić ziemię”. Ten werset oferuje Boga obietnicę uzdrowienia i przywrócenia tym, którzy żałują i wracają do Niego.
Ezechiel 36:26: „Dam wam nowe serce i wkładam w ciebie nowego ducha; zabiorę ci serce kamienia i dam ci serce ciała”. Ten werset mówi o obietnicy Boga przekształcenia serc tych, którzy zwracają się do Niego, zastępując twardość i chłód sercem pełnym miłości i współczucia.
“Sigamos o caminho que nos conduz a Deus.” São Padre Pio de Pietrelcina
