pronađen 185 Rezultati za: Saul
I dlatego Saul odsunął go od siebie, a ustanowił wodzem nad tysiącem żołnierzy: i tak odbywał wyprawy na oczach ludu. (1 Księga Samuela 18, 13)
Saul widząc, że mu się dobrze powodzi, drżał przed nim. (1 Księga Samuela 18, 15)
Saul rzekł do Dawida: Oto najstarsza moja córka, Merab. Oddam ci ją za żonę, ale bądź dla mnie dzielnym wojownikiem i prowadź walki Pańskie. Saul bowiem mówił sobie: Jeżeli ja go nie dosięgnąłem, niech go dosięgnie ręka Filistynów. (1 Księga Samuela 18, 17)
Saul bowiem mówił sobie: Oddam mu ją, aby była dla niego sidłem: niech będzie nad nim ręka Filistynów. Oświadczył więc Saul Dawidowi po raz drugi: Dziś możesz się stać moim zięciem. (1 Księga Samuela 18, 21)
Sługom zaś Saul polecił: Porozmawiajcie potajemnie z Dawidem i donieście mu: Król jest dla ciebie życzliwy, słudzy jego cię kochają. Zostań więc zięciem króla! (1 Księga Samuela 18, 22)
Saul odrzekł: Powiedzcie Dawidowi, że król nie żąda innej zapłaty, jak stu napletków Filistynów, aby pomścić się na wrogach królewskich. Saul liczył na to, że Dawid dostanie się w ręce Filistynów. (1 Księga Samuela 18, 25)
powstał Dawid i wyruszył ze swym wojskiem, i zabił dwustu mężczyzn spośród Filistynów. Dawid przyniósł z nich potem napletki w dokładnej liczbie królowi, aby stać się zięciem króla. Wtedy Saul oddał mu córkę swą Mikal za żonę. (1 Księga Samuela 18, 27)
Przekonał się też Saul naocznie, że Pan jest z Dawidem. Mikal, córka Saula, kochała go. (1 Księga Samuela 18, 28)
Coraz bardziej zatem obawiał się Saul Dawida i stał się jego wrogiem na zawsze. (1 Księga Samuela 18, 29)
Saul namawiał syna swego Jonatana i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida. (1 Księga Samuela 19, 1)
Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu. (1 Księga Samuela 19, 2)
Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: Na życie Pana, nie będzie zabity! (1 Księga Samuela 19, 6)
