List do Hebrajczyków, 3

Biblia Tysiąclecia

1 Dlatego, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego, zwróćcie uwagę na Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania, Jezusa,

2 bo On jest wierny Temu, który Go uczynił, jak i Mojżesz w całym Jego domu.

3 O tyle nawet większej czci godzien jest od Mojżesza, o ile większą cześć od domu ma jego budowniczy.

4 Każdy bowiem dom jest przez kogoś zbudowany, a Tym, który zbudował wszystko, jest Bóg.

5 I Mojżesz wprawdzie był wierny w całym domu Jego, ale jako sługa na świadectwo tego, co miało być powiedziane;

6 Chrystus zaś, jako Syn, był nad swoim domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli ufność i chwalebną nadzieję aż do końca wytrwale zachowamy.

7 Dlatego /postępujcie/, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie,

8 nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni,

9 gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat.

10 Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich,

11 toteż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do mego odpoczynku.

12 Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego,

13 lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co dziś się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu.

14 Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.

15 Jest bowiem powiedziane: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie!

16 Kim rzeczywiście są ci, którzy, gdy usłyszeli, zbuntowali się? Czyż to nie wszyscy ci, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza?

17 Na kogo to gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli, a których trupy porozrzucał po pustyni?

18 Którym to zaś złożył przysięgę, że nie wejdą do Jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy nie byli posłuszni?

19 Widzimy zatem, iż nie mogli wejść z powodu niedowiarstwa.




Versículos relacionados com List do Hebrajczyków, 3:

Hebrajczyków 3 radzi sobie z kontrastem między wiernością Boga a niewiernością ludu Izraela podczas pustynnej podróży. Autor wzywa czytelników do utrzymania zaufania do Boga i wytrwania w wierze. Ponadto rozdział podkreśla wyższość Jezusa nad Mojżeszem i znaczenie słuchania głosu Boga.

Psalm 95:7-8: „Bo on jest naszym Bogiem, a my, lud jego pastwiska i owce jego ręki. Dzisiaj, jeśli usłyszysz twój głos, nie stwardniajcie waszego serc”. Werset ten cytowany jest w Hebrajczykach 3:7-8, aby podkreślić znaczenie słuchania głosu Boga i nie utwardza ​​serca, podobnie jak lud Izraela podczas podróży pustynnej.

Liczby 14:22: „Z pewnością wszyscy ci ludzie, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, które zrobiłem w Egipcie i pustyni, a jednocześnie próbowali mi te dziesięć razy i nie słuchali mojego głosu”. Werset ten cytowany jest w Hebrajczykach 3:16-19 jako przykład niewierności ludu Izraela na pustyni i jako ostrzeżenie dla czytelników, aby nie podążali tej samej ścieżki.

Powtórzonego brzucha 1:35-36: „Żadne z nich, z tego niegodziwego pokolenia, nie zobaczy dobrej ziemi, którą przysięgałem, aby dać rodzicom oprócz Caleba, syna Jefonha; zobaczy to, a kraina, którą nadepną, dam, dam, dam on i jego dzieci, ponieważ wytrwał, by podążać za Panem. ” Ten werset jest cytowany w Hebrajczykach 3:12 jako przykład wytrwałości w wierze, aby zachęcić czytelników, aby nie rezygnowali z podróży.

Psalm 106:24-25: „Nienawidzili przyjemnej ziemi, nie wierzyli w swoje słowo, ale mruczyli w swoich namiotach i nie słyszeli głosu Pana”. Werset ten cytowany jest w Hebrajczykach 3:18-19, aby podkreślić konsekwencje niedowierzania i braku posłuszeństwa głosowi Boga.

Jeremiasz 31:31-34: „Ale to jest przymierze, które zrobię z domem Izraela po tamtych dniach, mówi Pan, wkładam swoje prawo do środka i napiszę do jego serca; i będę waszym Bogiem i Bogiem i Będą moim ludem. I nie będą uczyć się swego bliźniego, ani każdego z bratem, mówiąc: wiedzą Panu; bo wszyscy mnie poznają, od najmniejszego do największego z nich, mówi Pan; bo Wybaczę im waszej niegodziwości i nigdy więcej nie zapamiętam twoich grzechów ”. Werset ten cytowany jest w Hebrajczykach 3:7-8, aby podkreślić wyższość nowego paktu wyprodukowanego w Jezusie, który pozwala wierzącym mieć bezpośrednią relację z Bogiem i wybaczyć swoje przestępstwa.


Poglavlja: