1 Tymi słowami przemawiał Mojżesz do całego Izraela za Jordanem na pustyni, w Arabie naprzeciw Suf, między Paran, Tofel, Laban, Chaserot i Di-Zahab.
2 Jedenaście dni drogi jest przez góry Seir z Horebu do Kadesz-Barnea.
3 W czterdziestym roku, jedenastym miesiącu, pierwszym dniu miesiąca powiedział Mojżesz Izraelitom wszystko, co mu Pan dla nich zlecił.
4 Po pokonaniu Sichona, króla Amorytów, mieszkającego w Cheszbonie, i Oga, króla Baszanu, mieszkającego w Asztarot w Edrei,
5 za Jordanem, w kraju Moabu, począł Mojżesz wpajać to prawo, mówiąc:
6 Pan, nasz Bóg mówił do nas na Horebie: Już dość waszego pobytu na tej górze.
7 Ruszajcie, idźcie, ciągnijcie ku górom Amorytów, do wszystkich pobliskich narodów [osiadłych] w Arabie, w górach, w Szefeli, w Negebie, nad brzegiem morskim, w ziemi Kananejczyków i w Libanie: aż po wielką rzekę Eufrat.
8 Patrzcie, wydaję wam ten kraj. Idźcie, posiądźcie tę ziemię, którą Pan poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi, a po nich ich potomstwu.
9 I rzekłem wam w owym czasie: Ja sam nie mogę już nosić ciężaru was wszystkich.
10 Pan, wasz Bóg, rozmnożył was: dziś jesteście liczni niby gwiazdy na niebie.
11 A Pan, Bóg ojców naszych, niech was jeszcze tysiąckrotnie pomnoży i błogosławi wam, jak to obiecał.
12 Jak zdołam sam udźwignąć wasz ciężar, wasze brzemię i wasze spory?
13 Wybierzcie sobie w waszych pokoleniach mężów rozumnych, mądrych i szanowanych, abym ich postawił wam na czele.
14 Odpowiedzieliście mi: Dobre jest, co zamierzasz uczynić.
15 Wtedy wybrałem "spośród głów waszych pokoleń" mężów mądrych, szanowanych i dałem wam ich za waszych przewodników: naczelników nad tysiącami i naczelników nad setkami, naczelników nad pięćdziesięcioma i naczelników nad dziesięcioma jako zwierzchników nad waszymi pokoleniami.
16 Wtedy to rozkazałem waszym sędziom: Przesłuchujcie braci waszych, rozstrzygajcie sprawiedliwie spór każdego ze swym bratem czy też obcym.
17 W sądzeniu unikajcie stronniczości, wysłuchujcie małego i wielkiego, nie lękajcie się nikogo, gdyż jest to sąd Boży. Gdyby wam sprawa wydawała się za trudna, mnie ją przedstawcie, abym ją wysłuchał.
18 W owym czasie poleciłem wam wszystko, co macie czynić.
19 Potem opuściliśmy Horeb i szliśmy przez całą tę pustynię wielką i straszną, którą widzieliście, w kierunku gór Amorytów, jak nam polecił Pan, nasz Bóg, i doszliśmy do Kadesz-Barnea.
20 Wtedy wam powiedziałem: Przyszliście aż do gór Amorytów, które nam daje Pan, nasz Bóg.
21 Patrz! Pan, twój Bóg, wydał tobie tę ziemię. Wejdź, weź ją w posiadanie, jak ci obiecał Pan, Bóg twoich ojców. Nie lękaj się, nie trać ducha!
22 Wtedy przystąpiliście do mnie wszyscy i rzekliście: Wyślijmy mężów przed sobą dla zbadania kraju i poznania drogi, którą mamy iść, oraz miast, do których mamy wkroczyć.
23 Rzecz wydała mi się dobra. I wziąłem spośród was dwunastu mężów, po jednym z każdego pokolenia.
24 Oni wyruszyli, poszli w góry i dotarli aż do doliny Eszkol, którą zbadali.
25 Wzięli w ręce trochę owocu tej ziemi, przynieśli wam i takie złożyli sprawozdanie: Kraj, który nam daje Pan, nasz Bóg, jest dobry.
26 Lecz nie chcieliście iść i wzgardziliście nakazem Pan, waszego Boga.
27 Szemraliście w namiotach, mówiąc: Z nienawiści do nas wyprowadził nas Pan z ziemi egipskiej, by wydać nas w ręce Amorytów na zagładę.
28 Gdzież pójdziemy? Nasi bracia napełnili nam serce strachem, mówiąc: Lud to jest liczniejszy i wyższy wzrostem od nas, miasta ogromne, obwarowane aż do nieba. Widzieliśmy tam nawet synów Anaka.
29 I rzekłem wam: Nie drżyjcie, nie lękajcie się ich.
30 Pan, Bóg wasz, który idzie przed wami, będzie za was walczył, podobnie jak uczynił w Egipcie na waszych oczach.
31 Widziałeś też i na pustyni: Pan niósł cię, jak niesie ojciec swego syna, całą drogę, którą szliście, aż dotarliście do tego miejsca.
32 Jednak mimo to nie ufaliście Panu, Bogu waszemu,
33 idącemu przed wami w drodze, by wam szukać miejsca pod obóz - nocą w ogniu, by wam oświetlać drogę, a za dnia w obłoku.
34 Gdy usłyszał Pan głos mów waszych, rozgniewał się i przysiągł mówiąc:
35 Ani jeden człowiek z tego przewrotnego pokolenia nie ujrzy pięknej krainy, którą poprzysiągłem dać przodkom waszym,
36 z wyjątkiem Kaleba, syna Jefunnego. On ją zobaczy. Jemu i jego synom dam ten kraj, po którym on chodził, gdyż on okazał pełne posłuszeństwo wobec Pana.
37 Przez was i na mnie rozgniewał się Pan mówiąc: I ty tam nie wejdziesz.
38 Jozue, syn Nuna, który ci służy, on tam wejdzie. Jemu dodaj odwagi, gdyż on wprowadzi Izraela w posiadanie [tej ziemi].
39 Najmniejsze dzieci wasze, o których mówiliście, że staną się łupem, i synowie wasi, którzy dziś dobra od zła nie odróżniają, oni tam wejdą, dam ją im, i oni ją posiądą.
40 A wy obróćcie się i idźcie przez pustynię w kierunku Morza Czerwonego.
41 Odpowiedzieliście mi: Zgrzeszyliśmy przeciw Panu, pójdziemy i będziemy walczyć, jak nam rozkazał Pan, nasz Bóg. I każdy z was przypasał sobie broń, bo uznaliście za łatwe wejście na góry.
42 I rzekł Pan do mnie: Powiedz im: Nie chodźcie, nie walczcie, gdyż nie jestem wśród was, byście nie byli rozgromieni przez wrogów.
43 Ostrzegałem was, lecz nie chcieliście słuchać, wzgardziliście nakazem Pana, ruszyliście, poszliście w góry.
44 Wyszli naprzeciw wam Amoryci, mieszkający w tych górach, gonili was, jak to czynią pszczoły, i pobili was w Seirze aż do Chorma.
45 Wróciliście i płakaliście przed Panem, a nie wysłuchał Pan waszego wołania i nie zwrócił na was uwagi.
46 Zatrzymaliście się w Kadesz na wiele dni - na cały czas waszego pobytu.
Versículos relacionados com Księga Powtórzonego Prawa, 1:
Powtórzonego Prawa 1 to rozdział, w którym Mojżesz przypomina historię Izraelitów, ponieważ opuścili Egipt, dopóki nie dotarli do granicy ziemi obiecanej. Wzywa także ludzi do zaufania Bogu i posłuszeństwa ich przykazań, aby mogli otrzymać błogosławieństwa, które obiecał. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Powtórzonego Prawa 1:
Exodus 18:20- „Naucz ich ustaw i praw i pokaż im sposób, w jaki muszą chodzić i dzieło, które muszą wykonać”. Mojżesz przypomina ludziom, że Bóg dał im prawa i ustawy do naśladowania, i że ważne jest, aby ich uczyć i być posłuszni.
Powtórzonego Prawa 6:4-6 - „Słuchaj, Izrael, Pan Nasz Bóg jest jedynym Panem. Kochasz Pana Boga z całego serca, z całą duszą twoją i wszystkich twoich sił. Te słowa, które rozkazuję, rozkazuję. Dzisiaj będziesz w twoim sercu. " Mojżesz podkreśla znaczenie kochania Boga i zachowania Jego przykazań.
Powtórzonego Prawa 8:2-3 - „I będziesz przypominać ci całą drogę, w której Pan twój Bóg poprowadził was na pustynię przez te czterdzieści lat, upokorzyć was i udowodnić, że wiedzą, co było w twoim sercu, jeśli jeśli wasze serce, jeśli jeśli wasze serce, jeśli, jeśli jeśli wasz Zachowałeś własne przykazania, czy nie. I upokorzyłeś cię i pozwólcie, abyś był głodny i podtrzymałeś cię z manną, których nie wiedziałeś, ani twoi rodzice go nie wiedzieli; abyś sugerował, że człowiek nie będzie żył tylko z chleba, ale tylko z chleba, ale Wszystko, co wychodzi z ust Pana, będzie żył mężczyzną. ” Mojżesz przypomina ludziom o tym, jak Bóg prowadził ich i utrzymał na pustyni, i że poszło nauczyć ich, jak mu ufać i być posłusznym ich przykazaniom.
Powtórzonego Prawa 10:12-13 - „Teraz, o Izrael, kim jest, że Pan potrzebuje od ciebie Bóg, ale że macie Pana twojego Boga, którego chodzisz na wszystkie Jego drogi, ames, i Pan, i Pana, i Pana, i Pana, i Pana, i Pana, i Pana, i Pana, i Pana, i Panu i Pana, iowi Pana, do Pana, do Pana, do Pana, do Pana i do waszego Boga całego serca i waszej duszy, aby zachować przykazania Pana i wasze statuty, które wam dzisiaj nakazuję dzisiaj , dla twojego dobrego? " Mojżesz podkreśla, że posłuszność Bogu jest dla naszego własnego dobra i że tego właśnie od nas potrzebuje.
Powtórzonego Prawa 28:1-2 - „A jeśli usłyszysz głos Pana, wasz Boga, staraj się zachować wszystkie Jego przykazania, które wam rozkazuję dzisiaj, Pan twój Bóg wyniesie was nad wszystkimi narodami ziemi. Te błogosławieństwa. Te błogosławieństwa. Przyjdzie na ciebie i dotrzesz do ciebie, gdy usłyszysz głos Pana, wasz Boga. " Mojżesz obiecuje ludziom, że jeśli będą posłuszne Bogu, pobłogosławi ich obficie.
Poglavlja: