Księga Liczb, 20
1. W pierwszym miesiącu przybyła cała społeczność Izraelitów na pustynię Sin. Lud zatrzymał się w Kadesz; tam też umarła i tam została pogrzebana Miriam.
1. W pierwszym miesiącu przybyła cała społeczność Izraelitów na pustynię Sin. Lud zatrzymał się w Kadesz; tam też umarła i tam została pogrzebana Miriam.
Liczby 20 opowiada o śmierci Miriam, siostry Mojżesza i braku wody dla społeczności Izraela, która ostatecznie generuje serię konfliktów. Mojżesz i Aaron idą na tabernakulum, aby szukać wskazówek Boga, i instruuje Mojżesza, aby przemówił do skały, aby dać ludziom wodę. Jednak Mojżesz, zirytowany skargami ludu, kończy zraniony skałą swoją prętą, która nie spada Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi liczbami 20:
Psalm 106:32-33: „Z wodą walk wywarli ich złość, i z tego powodu źle zastąpili Mojżesz. Bo zaostrzyli swojego ducha, tak że pospiesznie mówił wargami”. Ten psalm odnosi się do odcinka opowiadanego w liczbach 20, w którym lud Izraela narzeka na brak wody, a Mojżesz działał impulsywnie i krzywdzi skałę kijem.
Izajasza 48:21: „Nie mieli spragnionego, kiedy zabrał ich przez pustynie; sprawił, że woda płynęła od skały do nich; uderza w skałę, a woda tryskała”. Werset ten odnosi się do czasów, w których Izraelici wędrowali przez pustynię, a Bóg, przez Mojżesza, przynieśli wodę ze skały, aby zaspokoić pragnienie ludu.
Jana 4:13-14: „Jezus odpowiedział:„ Ci, którzy piją z tej wody, znów będą spragnione, ale ktokolwiek pije z wody, nigdy nie będę miał spragnionych. Przeciwnie, woda, że stanę się źródłem wystarczenia wody tryskającej za życie wieczne „”. Werset ten odnosi się do żywej wody, którą oferuje Jezus, która symbolizuje życie wieczne i pełną satysfakcję z potrzeb duchowych.
1 Koryntian 10:4: „I wszyscy pili z tego samego drinka duchowego, ponieważ pili z duchowej skały, która im towarzyszyła, a ta skała była Chrystusem”. Werset ten odnosi się do skały zranionej przez Mojżesza, aby woda wywołała i zaspokoiła pragnienie ludu Izraela na pustyni. Paweł, na piśmie do Koryntian, nawiązuje związek między skałą, która zaspokoiła fizyczne pragnienie ludu na pustyni i Chrystusa, którzy gasi duchowe pragnienie wszystkich tych, którzy w Niego wierzą.
Objawienie 21:6: „I powiedział do mnie:„ To się skończyło. Jestem alfa i Omega, początek i koniec. Komu, którym pragnę swobodne picie ze źródła wody życia ”. Ten werset odnosi się do Nowego Jerozolimy, niebiańskiego miasta, które Bóg stworzy pod koniec czasu. W tym mieście wszyscy, którzy są spragnieni, będą mogli pić bezpłatnie ze źródła wody życia, które symbolizuje życie wieczne.
“Deus nunca me recusou um pedido”. São Padre Pio de Pietrelcina
