Księga Judyty, 5

Stihovi vezani uz Księga Judyty, 5:

Sędzia 5 opowiada o tym, jak przywódcy amonitów nazywali władców innych sąsiednich narodów, aby zjednoczyć się i walczyć z Izraelem. Wspominali o historii mieszkańców Izraela, ale przedstawili zniekształcone i wprowadzające w błąd informacje, aby uzasadnić ich pozycję. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Sędzimie 5:

Sędziowie 5:8: „Wybrali nowych bogów; wtedy na drzwiach była wojna, a nie tarcza, w Izraelu nie widać włóczni”. Ten werset podkreśla, w jaki sposób bałwochwalstwo i niewierność Izraela wobec Boga doprowadziły do ​​jego słabości i wrażliwości przed wrogami.

Sędziowie 11:24: „Czy nie zajmowałeś wam, kogo, którego Bóg, nie zgadzasz się? A my nie mamy przed nami, że Pan nasz Bóg zaprojektował?” Ten werset jest podobny do przesłania Judith 5, w którym amonici twierdzą, że ziemia Izraela pierwotnie należała do nich, a nie do Izraelitów.

Exodus 23:32-33: „Nie będziesz z nimi przymierzyć, ani z ich bogami. I nie będą mieszkać w twojej ziemi, że nie mogą grzeszyć przeciwko mnie; bo jeśli służą swoim bogom, z pewnością będą oni być przez pętlę. " Werset ten podkreśla znaczenie, że Izrael nie tworzy sojuszy z narodami bałwochwalcznymi i nie pozwala im mieszkać w swojej ziemi.

Liczby 20:14-21: Ten fragment opisuje, w jaki sposób Edom odmówił Izraela przejścia przez swoją ziemię w swojej podróży do Kanaanu. To wydarzenie ilustruje wrogość sąsiednich narodów w odniesieniu do Izraela, o którym wspomniano w Sędzimie 5.

Izajasza 36:18-20: Ten werset opisuje, w jaki sposób asyryjski król Senaqueribe próbował przekonać mieszkańców Jerozolimy do poddania się, wspominając, że inne kraje i narody zostały pokonane przez armię asyryjską. Jest to podobne do taktyki stosowanej przez przyjaznych przywódców w Sędzimie 5, gdzie przedstawiają wprowadzające w błąd argumenty w celu uzasadnienia swojej pozycji przeciwko Izraelowi.