Ewangelia Mateusza, 22

Stihovi vezani uz Ewangelia Mateusza, 22:

W św. Mateusza 22 Jezus nadal uczy tłumów z przypowieściami i odpowiada na różne pytania faryzeuszy i saducees, w tym pytanie o największe przykazanie prawa. Jezus podkreśla znaczenie miłości dla Boga i bliźniego i ostrzega przed hipokryzją religijną. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Kapłańca 19:18: „Nie walczą ani nie zachowują urazy wobec kogoś ze swojego ludu, ale kochają każdego z nich jak siebie. Jestem Panem”. Jezus cytuje to przykazanie, gdy zapytano, jakie jest największe przykazanie prawa, podkreślając znaczenie miłości bliźniego.

Psalm 118:22-23: „Kamień, który odrzucili budownicze, stał się kamieniem węgielnym. Pochodzi od Pana i jest czymś wspaniałym w naszych oczach”. Jezus używa tego fragmentu, aby nazywać się samym kamieniem węgielnym odrzuconym przez przywódców religijnych, ale wybranych przez Boga.

Izajasza 45:22-23: „Wróć do mnie i bądź zbawiony, wszyscy, kończy się na ziemi; bo jestem Bogiem, i nie ma innej. To nie zostanie odwołane: przede mną każde kolano będzie się zgiąć i każde każde kolanie i każde każde kolanie będzie się zginały Język przyzna, że ​​jestem Bogiem ”. Jezus używa tego wersetu, aby potwierdzić swoją boskość i potrzebę zwrócenia się do Niego w zbawienie.

Przysłów 22:16: „Ten, kto uciska biednych, aby zwiększyć swoje bogactwo i daje prezenty bogatemu człowiekowi z pewnością zakończy się ubóstwem”. Jezus potępia hipokryzję religijną faryzeuszy, którzy szczyci się pojawieniem się miłosierdzia, wykorzystując biednych i uzasadniają swoje zachowanie.

Izajasza 64:6: „Wszyscy stajemy się nieczystą istotą, a wszystkie nasze dobre uczynki są jak brudne szmaty; wszyscy spłaniamy się jak liście, a gdy wiatr nasi się nas odprowadzają”. Jezus ostrzega przed sobą i zaufaniem do naszych własnych dobrych uczynków, podkreślając potrzebę Bożej łaski i miłosierdzia do zbawienia.