Ewangelia Mateusza, 20

Stihovi vezani uz Ewangelia Mateusza, 20:

Rozdział 20 Mateusza przedstawia przypowieść o robotnikach w winnicy, w której Jezus uczy o sprawiedliwości i hojności Boga, co nie ma sensu ludzi. W tym rozdziale zgłoszono również prośbę matki Jakuba i Jana, aby postawiono na wybitnych pozycjach w Królestwie Niebieskim. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Mateusza 20:

Rzymian 2:11: „Bo do Boga nie ma poczucia ludzi”. Werset ten podkreśla tę samą zasadę nauczaną w przypowieści robotników w winnicy, że Bóg jest sprawiedliwy i traktuje wszystkich jednakowo, niezależnie od ich okoliczności społecznych lub pozycji.

Łukasza 22:26: „Ale nie będzie to wśród was; wręcz przeciwnie, największy z was jest jak nieletni; i kto rządzi, jakby służył”. Ten werset mówi o naturze Królestwa Niebieskiego, który charakteryzuje się pokorą i służbą, w przeciwieństwie do poszukiwania widocznych pozycji.

Mark 10:45: „Bo Syn Człowieczy też nie przyszedł, aby służyć, ale służyć i oddać swoje życie na ratunek”. Ten werset podkreśla przykład Chrystusa, który przyszedł, aby służyć, a nie służyć, i pokazuje, jak nastąpi jego postawa jego wyznawcy.

Filipian 2:3: „Nie robisz nic dla stronnictwa lub vanglory, ale przez pokorę, biorąc pod uwagę siebie lepsze od siebie”. Werset ten podkreśla znaczenie pokory i służby dla innych bez poszukiwania osobistych korzyści lub widocznych pozycji.

1 Koryntian 12:12-13: „Albowiem, tak jak ciało jest jednym i ma wielu członków, a wszyscy członkowie ciała, choć wielu, stanowi jedno ciało, podobnie jak Chrystus. Bo w jednym duchu wszyscy byliśmy ochrzczeni w a Ciało, czy to Żydów, Greków, niewolników, czy wolni; i wszyscy z nas otrzymaliśmy picie od jednego ducha ”. Ten werset mówi o jedności ciała Chrystusa, w którym wszyscy członkowie są ważni i muszą współpracować w harmonii, bez konkurowania ze sobą.