1 Po trzech dniach od objęcia urzędowania w prowincji udał się Festus z Cezarei do Jerozolimy.
2 Arcykapłani i najznakomitsi Żydzi wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili usilnie
3 o ustępstwo, ze szkodą dla Pawła, aby kazał go przysłać do Jerozolimy. Przygotowali bowiem zasadzkę, aby go zgładzić w drodze.
4 Ale Festus odpowiedział, że Paweł znajduje się pod strażą w Cezarei i że on sam wkrótce tam wyruszy:
5 Niech więc pełnomocnicy wasi - rzekł - udadzą się razem ze mną i niechże go oskarżą, jeśli ten człowiek popełnił coś złego.
6 Spędziwszy wśród nich nie więcej jak osiem lub dziesięć dni, udał się do Cezarei. Następnego dnia zasiadłszy do sprawowania sądu kazał przyprowadzić Pawła.
7 Kiedy ten przyszedł, otoczyli go Żydzi przybyli z Jerozolimy i stawiali wiele ciężkich zarzutów, których nie mogli udowodnić.
8 Paweł bronił się: Nie wykroczyłem w niczym ani przeciwko Prawu Żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko Cezarowi.
9 Festus, chcąc zrobić Żydom ustępstwo, odpowiedział Pawłowi: Czy chcesz się udać do Jerozolimy i tam odpowiadać w tej sprawie przede mną?
10 Stoję przed sądem Cezara - odpowiedział Paweł - i przed nim należy mnie sądzić. Żydom nic nie zawiniłem, o czym ty wiesz doskonale.
11 Jeżeli zawiniłem i popełniłem coś podpadającego pod karę śmierci, nie wzbraniam się umrzeć. Ale jeśli nie zrobiłem nic z tego, o co mnie oskarżają, nikt nie może mnie im wydać. Odwołuję się do Cezara!
12 Wtedy Festus porozumiał się z radą i odpowiedział: Odwołałeś się do Cezara - do Cezara się udasz.
13 Po upływie kilku dni król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa.
14 Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka - powiedział.
15 Gdy byłem w Jerozolimie, arcykapłani i starsi Żydowscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego.
16 Odpowiedziałem im: Rzymianie nie mają zwyczaju skazywania kogokolwiek na śmierć, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możności bronienia się przed zarzutami.
17 A kiedy przybyli tutaj bez żadnej zwłoki, sprawując następnego dnia sądy, kazałem przyprowadzić tego człowieka.
18 Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa, które podejrzewałem.
19 Mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.
20 Nie znając się na tych rzeczach, zapytałem, czy nie zechciałby udać się do Jerozolimy i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach.
21 Ponieważ Paweł zażądał, aby go zatrzymać do wyroku Cezara, kazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do Najdostojniejszego.
22 Chciałbym i ja posłuchać tego człowieka - /powiedział/ Agryppa do Festusa. /A on/ odpowiedział: Jutro go usłyszysz.
23 Kiedy nazajutrz Agryppa i Berenike przybyli z wielką okazałością i weszli do sali posłuchań wraz z trybunami i najwybitniejszymi obywatelami miasta, na rozkaz Festusa wprowadzono Pawła.
24 Królu Agryppo - przemówił Festus - i wszyscy tutaj obecni! Widzicie tego, z powodu którego nachodziło mnie mnóstwo Żydów zarówno w Jerozolimie, jak tutaj, wołając, że nie powinien on żyć dłużej.
25 Lecz ja się przekonałem, że on nie popełnił nic podpadającego pod karę śmierci. A kiedy odwołał się do Najdostojniejszego, postanowiłem go odesłać.
26 Nie mogę jednak napisać władcy nic pewnego w jego sprawie, dlatego stawiłem go przed wami, a zwłaszcza przed tobą, królu Agryppo, abym po przesłuchaniu miał co napisać.
27 Bo wydaje mi się nierozsądne posyłać więźnia bez podania stawianych mu zarzutów.
Versículos relacionados com Dzieje Apostolskie, 25:
Rozdział 25 aktów Apostołów podaje kontynuację procesu Pawła przed władzami rzymskimi, obecnie w postaci gubernatora Félixa, a później jego następcy, Festus. Pośród tej sytuacji istnieją intrygi polityczne i religijne z udziałem Żydów, którzy oskarżają Pawła, a także możliwość uwolnienia go, ponieważ nie popełnił żadnych przestępstw, które uzasadniało jego aresztowanie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami rozdziału:
Przysłów 18:17: „Pierwszy, który przedstawił swoją sprawę, zawsze wydaje się sprawiedliwy, dopóki nie przychodzi inny i nie przesłucha go”. Ten werset dobrze ilustruje sytuację Pawła przed władzami rzymskimi, ponieważ Żydzi oskarżyli go wprost, ale miał również ważne argumenty na swoją korzyść.
Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą, nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Werset ten można zastosować do sytuacji Pawła, która stanęła przed przeciwnościami i prześladowaniami, ale miał zaufanie do Boga, że zostanie podtrzymany i pomógł.
Filipian 4:6-7: „Nie jesteś niespokojny na nic; uczucia w Chrystusie Jezusie ”. Wersety te można zastosować do Pawła, który prawdopodobnie modlił się i błagał do Boga o swoją sytuację, i znaleźli pokój wśród przeciwności.
2 Koryntian 12:9-10: „A on powiedział do mnie, moja łaska jest dla ciebie wystarczająca, ponieważ moja moc jest doskonała w słabości. Dobra woli, bo będę chwalić w słabości, że moc Chrystusa odpoczywa. Z tego, co ja Poczuj przyjemność ze słabości, obrażeń, potrzeb, prześladowań, udręki, na miłość boską. Ponieważ kiedy jestem słaby, to jestem silny ”. Ten fragment mówi o tym, jak ludzka słabość jest środkiem, za pomocą którego manifestuje się moc Boga. Paweł stanął przed prześladowaniami i przeciwnościami, ale znalazł siłę w Bogu.
Rzymian 8:31: „Co więc mówimy, więc do tych rzeczy? Jeśli Bóg jest dla nas, kto będzie przeciwko nam?” Ten werset pokazuje, że kiedy mamy Boga po naszej stronie, nic nie może nas powstrzymać ani uniemożliwić jego woli. Paweł był przekonany, że Bóg był z nim wśród oskarżeń i prześladowań, co dało mu pewność zwycięstwa.
Poglavlja: