Apokalipsa Św. Jana, 14

Biblia Tysiąclecia

1 Potem ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach.

2 I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy.

3 I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi.

4 To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka,

5 a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.

6 Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu.

7 Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!

8 A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!

9 A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę,

10 ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nie rozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka.

11 A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia.

12 Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.

13 I usłyszałem głos, który z nieba mówił: Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny.

14 Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp.

15 I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!

16 A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta.

17 I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.

18 I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały!

19 I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu - ogromnej.

20 I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów.




Versículos relacionados com Apokalipsa Św. Jana, 14:

Objawienie 14 przedstawia widok jagnięciny i 144 000 widzianych na Mount Syjon. Co więcej, opisano przesłanie anioła lecącego na środku nieba, upadku Babilonu, osądu narodów i ostatecznego zbioru Ziemi. Aby znaleźć wersety związane z tymi tematami, możemy szukać w innych częściach Biblii. Poniżej znajduje się pięć wybranych wersetów:

Mateusza 24:30: „Wtedy znak Syna Człowieka pojawi się w niebie, a wszystkie narody ziemi będą żałować i poporzyją Syna Człowieka, które nadejdą na chmury nieba, z mocą i wielką chwałą”. Werset ten odnosi się do wizji Baranka i 144 000 w Objawieniu 14, ponieważ obaj opisują przyjście Jezusa w Wielkiej Chwale, aby ocenić narody.

Izajasza 2:2-3: „W ostatnich dniach zdarzy się, że kopiec domu Pana zostanie ustanowiony na szczycie wzgórz i powstanie na wzgórzach; i wszystkie narody będą rywalizować. I wielu Ludzie przyjdą i powiemy: wspinamy się na górę Pana, do domu Boga Jakuba, aby uczyć nas swoich drogi, i idziemy po ich ścieżkach ”. Werset ten odnosi się do widoku Góry Syjonu w Objawieniu 14, gdzie 144 000 jest widzianych z Baranka.

Jeremiasz 51:7: „Babilon był szklanką złota w ręce Pana, który pijał na całą ziemię; z jego winnic pili narody; więc narody są szalone”. Werset ten odnosi się do upadku Babilonu w Objawieniu 14, ponieważ obaj rozmawiają o sądzie o tym skorumpowanym mieście.

Mateusza 25:31-32: „Kiedy Syn Człowieczy przyjdzie w Jego chwale i wszyscy święci aniołowie z Nim, wówczas będą oparte na tronie Jego chwale; a przed Nim wszystkie narody będą zebrane; i oddzieli się oddzielić Od siebie, gdy pastor oddziela owce od kóz. ” Werset ten odnosi się do osądu narodów w Objawieniu 14, ponieważ obaj opisują separację, którą Bóg zrobi między prawymi a niesprawiedliwymi.

Joel 3:13: „Uruchom kosę, ponieważ dojrzałe jest już dojrzałe; chodź, zstąpiłem, ponieważ samolot jest pełny, vats przepełniony; bo ich złośliwość jest świetna”. Werset ten odnosi się do ostatecznego zbioru Ziemi w Objawieniu 14, ponieważ obaj mówią o zakończeniu czasu, kiedy Bóg zbierze to, co zostało zasiane na Ziemi.


Poglavlja: