2 Księga Samuela, 20

Stihovi vezani uz 2 Księga Samuela, 20:

2 Samuel 20 donosi o buncie człowieka o imieniu SABA przeciwko królowi Dawidowi. Seba przekonuje północne plemiona Izraela do przyłączenia się do niego w buncie, a Joab zostaje wysłany do Seby. Rozdział kończy się ścięciem Seby i końca buntu.

Przysłów 6:16-19: „Sześć rzeczy, których Pan nienawidzi, siedem obrzydliwych rzeczy dla niego: wyniosłe oczy, leżące język, ręce, które rozlewają niewinną krew, serce, które śledzi niegodziwe plany, stopy, które spieszyły się, by zrobić zło, fałszywy świadek, że wypowiada się Kłamstwa i sieje sznurki między braćmi. ” Rebelia Seba w 2 Samuela 20 obejmuje wiele z tych obrzydliwych grzechów, których Pan nienawidzi, w tym kłamstwa, przemoc i walki między rodzeństwem.

Przysłów 16:18: „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie ducha poprzedza upadek”. Seba jest poruszony własną arogancją i pragnieniem władzy w buntowaniu się przeciwko Davidowi. Ten werset w Przysłowie ostrzega przed niebezpieczeństwem dumy i nieuchronności upadku, jaką przynosi.

1 Jana 4:20: „Jeśli ktoś mówi:„ Kocham Boga ”i nienawidzę jego brata, jest kłamcą. Dla tych, którzy nie kochają Jego brata, którego widział, nie mogą kochać Boga, którego nie widział. " Rebelia Seba w 2 Samuela 20 jest wyrazem nienawiści do Dawida i Izraelitów. Ten werset z 1 Jana przypomina nam, że miłość do Boga i miłość do innych jest nierozłączna i że nienawiść do każdego brata jest niezgodna z miłością do Boga.

Mateusza 5:9: „Błogosławieni są pokój, bo będą nazywani dziećmi Boży”. David wysyła Amasę, aby został rozjemcą z północnymi plemionami Izraela, ale Amasa zawodzi w swojej misji i zostaje zabita przez Joaba. Ten werset w Mateuszu podkreśla znaczenie pokoju i pojednania jako drogi do boskiej przynależności.

Jana 15:13: „Nikt nie ma większej miłości niż ta: dać komuś życie dla swoich przyjaciół”. David wykazuje wielką lojalność i miłość do swoich przyjaciół i sojuszników w 2 Samuela 20, ryzykując jego życie, aby ścigać Seby i utrzymywać jedność Izraela. Ten werset w Jana podkreśla ofiarną miłość jako największą formę miłości.