Katolička Biblija
 

1 Machabejska, 15

27. On jednak nie chciał tego przyjąć, a nawet unieważnił to, co poprzednio postanowił na jego korzyść; stał się jego nieprzyjacielem.

Stihovi vezani uz 1 Machabejska, 15:

1 Maccabees 15 opowiada o przymierzu między Eupatorem Antiochus a generałem Lysiasu, który sprzeciwia się Judaszowi Macabeu i jego armii. Judasz szuka poparcia ze strony rzymskiego Senatu i wysyła list do potężnego rzymskiego gubernatora, Lucjusza, prosząc o pomoc wobec swoich wrogów. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami rozdziału:

Akty Apostołów 23:24: „Przygotuj konie, aby nakładać na nich Paulosa, przyprowadzić go do Felixa, gubernatora”. Podobnie jak Judas Macabeu, apostoł Paweł zaangażowany również w kwestie polityczne i szukał pomocy rzymskiego gubernatora w trudnych sytuacjach.

Kaznodziei 3:26: „Wstyd jest dla mojego syna dolegliwości skali; więcej ubóstwa jest lepsze z uczciwością niż bogactwem z niegodziwością”. Uczciwość jest cnotą cenioną zarówno w książce kościelnej, jak i w historii Judasza Macabeu, który odmawia poddania się potężnym i utrzymuje walkę o prawa swojego ludu.

2 Koryntian 8:21: „Bo martwimy się o to, co jest uczciwe, nie tylko przed Panem, ale także przed ludźmi”. Obawa o uczciwość jest kolejną wartością, która pojawia się w historii Judasza Macabeu, która walczy z korupcją i uciskiem w imię sprawiedliwości.

Rzymian 13:1: „Każdy człowiek podlega władzom wyższym; bo nie ma władzy, która nie pochodzi od Boga; i istniejące władze zostały uporządkowane przez Boga”. Relacje między religijnymi i politycznymi są również tematem obecnym w historii Judasza Macabeu, który szuka strategicznych sojuszy w celu ochrony swojego ludu.

1 Tymoteusza 2:2: „Dla królów i wszystkich, którzy mają władzę, abyśmy mogli mieć ciche i ciche życie z litością i uczciwością”. Modlitwa za przywódców i władz jest również praktyką zachęcaną w Piśmie Świętym jako sposobem na poszukiwanie pokoju i dobrobytu społeczeństwa.





“A pessoa que nunca medita é como alguém que nunca se olha no espelho e, assim, não se cuida e sai desarrumada. A pessoa que medita e dirige seus pensamentos a Deus, que é o espelho de sua alma, procura conhecer seus defeitos, tenta corrigi-los, modera seus impulsos e põe em ordem sua consciência.” São Padre Pio de Pietrelcina