Trouvé 119 Résultats pour: Daniel w grobie lwów
Z Libanu przyjdź, oblubienico, z Libanu przyjdź i zbliż się! Zstąp ze szczytu Amany, z wierzchołka Seniru i Hermonu, z jaskiń lwów, z gór lampartów. (Pieśń nad pieśniami 4, 8)
Dziki osioł na pustyni jest żerem dla lwów, a biedni są łupem dla bogatego. (Mądrość Syracha 13, 19)
Łakocie położone przed zamkniętymi ustami to stosy żywności leżące na grobie. (Mądrość Syracha 30, 18)
Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. (Księga Daniela 1, 6)
Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać. (Księga Daniela 1, 8)
Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: (Księga Daniela 1, 11)
Dał zaś Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał rozeznanie wszelkich widzeń i snów. (Księga Daniela 1, 17)
Przebywał tam Daniel aż do pierwszego roku Cyrusa. (Księga Daniela 1, 21)
Gdy wyszedł rozkaz, by wytracić mędrców, miał także ponieść śmierć Daniel ze swymi towarzyszami. (Księga Daniela 2, 13)
Daniel zwrócił się więc z pełną rozwagi przezornością do Arioka, dowódcy gwardii królewskiej, który udał się, by wytracić mędrców babilońskich. (Księga Daniela 2, 14)
Daniel udał się do króla prosząc, by mu dał czas na oznajmienie znaczenia snu. (Księga Daniela 2, 16)
Następnie udał się Daniel do domu i opowiedział sprawę swym towarzyszom: Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi, (Księga Daniela 2, 17)