Trouvé 36 Résultats pour: Absaloma
Ten go zapytał: Co się z tobą dzieje, synu królewski, że tak mizerniejesz z dnia na dzień? Nie chcesz mi tego wyjaśnić? Amnon odpowiedział mu: Kocham Tamar, siostrę mojego brata Absaloma. (2 Księga Samuela 13, 4)
Absalom, jej brat, odezwał się do niej: Prawda, że Amnon, twój brat, był z tobą? Teraz jednak, moja siostro, uspokój się! To twój brat. Nie bierz do serca tego wypadku! Tamar pozostała zbolała w domu swojego brata Absaloma. (2 Księga Samuela 13, 20)
Słudzy Absaloma uczynili z Amnonem tak, jak im kazał Absalom. Wtedy wszyscy królewscy synowie poderwali się z miejsc i dosiadłszy swych mułów uciekli. (2 Księga Samuela 13, 29)
Z czasem przestał król Dawid nastawać na Absaloma. Pocieszył się już bowiem po śmierci Amnona. (2 Księga Samuela 13, 39)
Joab, syn Serui, zauważył, że serce króla zwróciło się do Absaloma, (2 Księga Samuela 14, 1)
Zwrócił się król do Joaba: Dobrze więc, uczynię tę rzecz. Idź i przyprowadź młodego Absaloma! (2 Księga Samuela 14, 21)
Joab powstał i udał się do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy. (2 Księga Samuela 14, 23)
Rzekł wtedy do swoich poddanych: Spójrzcie na to pole, które ma Joab obok mojego: rośnie na nim jęczmień. Idźcie, spalcie go ogniem! I słudzy Absaloma spalili pole ogniem. (2 Księga Samuela 14, 30)
Powstał Joab i przyszedłszy do domu Absaloma zapytał: Czemu twoi słudzy spalili ogniem pole, które do mnie należy? (2 Księga Samuela 14, 31)
Joab udał się więc do króla i przekazał mu wiadomość. On zaś przywołał Absaloma. Ten przybył do króla i oddał pokłon królowi aż do ziemi. A król ucałował Absaloma. (2 Księga Samuela 14, 33)
Kiedy Absalom składał ofiarę, posłał również, by wezwano z rodzinnego miasta Gilo Achitofela Gilonitę, doradcę Dawida. W ten sposób wzmagało się sprzysiężenie, a otoczenie Absaloma się powiększało. (2 Księga Samuela 15, 12)
Wtedy doszła wieść do Dawida: Serca ludzi z Izraela zwróciły się do Absaloma. (2 Księga Samuela 15, 13)
