Księga Jozuego, 5
11. Następnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby przaśne i ziarna prażone tego samego dnia.
11. Następnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby przaśne i ziarna prażone tego samego dnia.
Rozdział 5 Księgi Jozuego opowiada moment, w którym lud Izraela dokonuje obrzezania, obserwuje Wielkanoc i zaczyna żywić produktami ziemi obiecanej. Podkreślono znaczenie posłuszeństwa Bogu i odnowienie przymierza ludu z Nim.
Rodzaju 17:11: „Zakładasz ciało waszego napletka, a na drodze przymierza między mną a tobą”. Werset ten mówi o obrzezie, praktyce religijnej, która jest wykonywana przez lud Izraela w Jozuego 5 jako znak przymierza z Bogiem.
Exodus 12:14: „I tego dnia będzie wam pamięci, a będziesz świętować go przez święto Panu; w swoich pokoleniach będziecie go świętować według wiecznego statusu”. Werset ten mówi o instytucji Wielkanocy, która jest obserwowana przez lud Izraela w Jozuego 5 jako jedną z form świętowania przymierza z Bogiem.
Kapłańca 23:10: „Porozmawiaj z dziećmi Izraela i powiedz im, że w wejściu na ziemię dam ci, i podzielisz na jego bałagan, a następnie przyniesiesz sos z pierwszych fruitów Segi”. Werset ten mówi o ofercie pierwszychfruitów, praktyki religijnej obserwowanej przez mieszkańców Izraela w Jozuego 5 podczas jedzenia produktów ziemi obiecanej.
Powtórzonego Prawa 10:16: „Zatem krążył napletek twojego serca, a ty nie stwardniasz szyjki macicy”. Ten werset podkreśla znaczenie odnowienia przymierza z Bogiem nie tylko poprzez praktyki religijne, ale także przez gotowość serca do jej posłuszeństwa.
Psalm 34:8: „Udowodnij i zobacz, że Pan jest dobry; błogosławiony człowiek, który mu ufa”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania do Boga i osobistego doświadczenia z Nim, co jest odnawiane i wzmacniane przez świętowanie praktyk religijnych w Jozuku 5.
“Não sejamos mesquinhos com Deus que tanto nos enriquece.” São Padre Pio de Pietrelcina
