Księga Jeremiasza, 8
6. Uważałem pilnie i słuchałem: nie mówią, jak trzeba. Nikt nie żałuje swej przewrotności, mówiąc: Co uczyniłem? Każdy biegnie dalej swoją drogą niby koń cwałujący do bitwy.
6. Uważałem pilnie i słuchałem: nie mówią, jak trzeba. Nikt nie żałuje swej przewrotności, mówiąc: Co uczyniłem? Każdy biegnie dalej swoją drogą niby koń cwałujący do bitwy.
Rozdział 8 Jeremiasza dotyczy niewiary i braku pokuty ludu Judy, który odmawia uznania powagi ich grzechów i zwrócenia się do Boga. Następnie przedstawiam pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Izajasza 55:6-7: „Poszukaj Pana tak długo, jak można go znaleźć, przywołać go, gdy jest blisko. Zostaw niegodziwych na swoją drogę, a złego człowieka Jego myśli; zwróć się do Pana, który będzie mu współczuł; Do naszego Boga, ponieważ jest to obfite w wybaczaniu ”. Ten werset zachęca ludzi do poszukiwania Boga, o ile jest czas, porzucając ich grzeszne drogi i zwracając się do Pana, który jest obfity w wybaczaniu.
Ezechiel 33:11: „Powiedz im, a także żyję, mówi Pan Jehowa, że nie mam przyjemności ze śmierci niegodziwych, ale w których niegodziwych staje się jego drogą i żyją. Wasze złe drogi, dlaczego Will Will Will Will Will Will Will Will Will Bill umierasz, dom Izraela? ” Ten werset podkreśla pragnienie Boga, że ludzie zwracają się do Niego i żyją, zamiast wytrwać w swoich grzechach i umierają.
Psalm 51:17: „Ofiary dla Boga są złamanym duchem; dla złamanego i skruszonego serca nie gardzisz, o Boże”. Ten werset podkreśla, że prawdziwą ofiarą dla Boga jest złamane i skruszone serce, a nie tylko zewnętrzne rytuały.
Przysłów 28:13: „Ten, kto zakrywa swoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi; ale to, co ich wyznaje i pozostawia, osiągnie litość”. Ten werset podkreśla znaczenie spowiedzi i porzucenia grzechów, jako warunek miłosierdzia Bożego.
Izajasza 1:18: „Chodź i powiedzmy Pana; nawet jeśli twoje grzechy są jak szkarłatne, staną się białe jak śnieg; nawet jeśli są czerwone jak Carmesim, staną się jak biała wełna”. Ten werset przedstawia ofertę przebaczenia i odbudowy, które Bóg składa wobec swego ludu, nawet jeśli Jego grzechy są liczne i poważne.
“Vive-se de fé, não de sonhos.” São Padre Pio de Pietrelcina
