Bible Catholique
 

Księga Ezechiela, 33

31. I przychodzą do ciebie jak na zebranie ludowe, siadają przed tobą i słuchają twoich słów; jednakże według nich nie postępują, bo kłamstwa są w ich ustach, według nich oni postępują, a serce ich ciągnie ich do zysku.

Versets liés à Księga Ezechiela, 33:

Ezechiel Rozdział 33 zaczyna się od proroka ponownie powołanego przez Boga do Atalaia i powiadomienia ludzi o potrzebie pokuty. Ezechiel jest pouczony, aby wyraźnie i wiernie przekazać przesłanie Boże, ostrzegając przed konsekwencją nieposłuszeństwa i zachęcającej zmiany zachowania. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Ezechiela 33:

Jeremiasza 18:7-8: „W każdej chwili będę mówić o narodzie lub królestwie, aby go zburzyć, zniszczyć go lub powalić. Ale jeśli ten naród, który powiedziałem, nawrócił się z twojego zła, tak więc tak się zło, nawrócił się z twojego zła Żałuję zła, o którym pomyślałem. ” Ten werset podkreśla centralne przesłanie Ezechiela 33: Bóg chce, aby ludzie żałowali i zmienili swoje zachowanie, aby uniknąć kar.

Mateusza 3:8: „Wyprodukowałem owoce godne pokuty”. Werset ten pokazuje znaczenie działania jako dowodów prawdziwej pokuty, temat poruszany przez Ezechiela w rozdziale 33.

Łukasza 15:7: „Mówię wam, że grzesznik będzie większa radość, który żałuje niż za dziewięćdziesiąt dziewięć prawych, którzy nie potrzebują pokuty”. Ten werset podkreśla radość nieba z pokutem grzesznika, który wzmacnia główny punkt Ezechiela 33.

Dzieje 26:20: „Najpierw głosiłem tym, którzy byli w Damaszku i Jerozolimie, w regionie Judei i poganom, zachęcając ich do żałowania i nawrócenia na Boga, praktykując prace godne żałowania”. Werset ten podkreśla znaczenie nawrócenia i owoc pokuty, główny temat Ezechiela 33.

1 Tymoteusza 1:15: „To jest wierne słowo i godne wszelkiej akceptacji: że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, od którego jestem wodzem”. Ten werset podkreśla centralność Chrystusa w przesłaniu pokuty i zbawienia, ważnym tematem w całej Księdze Ezechiela.





O sábio elogia a mulher forte dizendo: os seu dedos manejaram o fuso. A roca é o alvo dos seus desejos. Fie, portanto, cada dia um pouco. Puxe fio a fio até a execução e, infalivelmente, você chegará ao fim. Mas não tenha pressa, pois senão você poderá misturar o fio com os nós e embaraçar tudo.” São Padre Pio de Pietrelcina