Księga Daniela, 4

14. Według postanowienia Czuwających taki jest dekret, sprawa rozstrzygnięta przez Świętych, aby wszyscy żyjący wiedzieli, że Najwyższy jest władcą nad królestwem ludzkim. Może je dać, komu zechce, może ustanowić nad nimi najniższego z ludzi.

Versets liés à Księga Daniela, 4:

Daniel 4 opowiada historię króla Nabuchodonozora i marzenie, jaki miał o upadku władzy. Rozdział mówi o suwerenności Boga i o tym, jak duma może doprowadzić do upadku. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Psalm 75:6-7: „Ani Wschód, ani Zachód, ani pustynia nie wywyższają. Ale Bóg jest sędzią: do jednej rzezi i innej wywyższenia”. Ten werset mówi o wyniesieniu, które nie pochodzą od nas samych, ale od Boga. Jest to przesłanie, którego Nabuchodonozor nauczył się w całym rozdziale.

Przysłów 16:18: „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie Ducha poprzedza upadek”. Ten werset podkreśla temat dumy prowadzącej do upadku, który zdarzył się Nabuchodonozorowi.

Jakub 4:6: „Ale daje większą łaskę. Więc mówi, Bóg opiera się super, ale daje łaskę pokornym”. Werset ten pokazuje znaczenie pokory przed Bogiem i sposób, w jaki opiera się on tych, którzy są dumni.

Przysłów 29:23: „Duma człowieka go zabije, ale honor popiera pokorną ducha”. Ten werset mówi o tym, jak duma może doprowadzić do upadku, ale pokora może przynieść honor.

Izajasza 2:11: „Wyniosłe oczy ludzi zostaną zabite, a jego wyniósł zostanie upokorzony; tylko Pan będzie wywyższony tego dnia”. Ten werset mówi o tym, jak suwerenność należy do Boga i jak dumny będzie upokorzony, co jest ważną lekcją dla Nabuchodonozora i dla nas wszystkich.

Versets liés à Księga Daniela, 4:

Liens catholiques