Liber Numeri, 15
1. Locutus est Dominus ad Moysen dicens:
2. “Loquere ad filios Israel et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae, quam ego dabo vobis,
3. et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bobus sive de ovibus,
4. offeret, quicumque immolaverit victimam, sacrificium similae decimam partem ephi conspersae oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin,
5. et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae dabit in holocaustum sive in victimam per agnos singulos.
6. Per arietes erit sacrificium similae duarum decimarum, quae conspersa sit oleo tertiae partis hin;
7. et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae offeret in odorem suavitatis Domino.
8. Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas,
9. dabis per singulos boves similae tres decimas conspersae oleo, quod habeat medium mensurae hin,
10. et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae in oblationem suavissimi odoris Domino.
11. Sic facies per singulos boves et arietes et agnos et capras.
12. Secundum numerum victimarum quas offeretis, ita facietis singulis secundum numerum earum.
13. Omnis indigena eodem ritu offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino.
14. Et omnis peregrinus, qui habitat vobiscum vel qui commoratur in medio vestri in omnibus generationibus vestris, offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino eodem modo sicut et vos.
15. Unum praeceptum erit tam vobis quam advenis pro omnibus generationibus vestris coram Domino.
16. Una lex erit atque unum iudicium tam vobis quam advenis, qui vobiscum commorantur”.
17. Locutus est Dominus ad Moysen dicens:
18. “Loquere filiis Israel et dices ad eos: Cum veneritis in terram, quam dabo vobis,
19. et comederitis de panibus regionis illius, separabitis donaria Domino
20. de pulmento placentam. Sicut de areis donaria separatis,
21. ita et de pulmentis dabitis ea Domino.
22. Quod si per ignorantiam praeterieritis quidquam horum, quae locutus est Dominus ad Moysen
23. et mandavit per eum ad vos a die, qua coepit iubere et ultra ad generationes vestras,
24. si longe ab oculis congregationis, offeret congregatio vitulum de armento, holocaustum in odorem placabilem Domino et oblationem ac liba eius, ut caeremoniae postulant, hircumque pro peccato.
25. Et expiabit sacerdos pro omni congregatione filiorum Israel, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes sacrificium ignis Domino pro se et pro peccato atque errore suo.
26. Et dimittetur universae plebi filiorum Israel et advenis, qui peregrinantur inter eos, quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.
27. Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo.
28. Et expiabit pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino; expiabit pro ea, et dimittetur illi.
29. Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.
30. Anima vero, quae per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille sive peregrinus, quoniam adversus Dominum rebellis fuit, peribit de populo suo.
31. Verbum enim Domini contempsit et praeceptum illius fecit irritum; idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam”.
32. Factum est autem, cum essent filii Israel in solitudine et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati,
33. obtulerunt eum Moysi et Aaron et universae congregationi,
34. qui recluserunt eum in carcerem nescientes quid super eo facere deberent.
35. Dixitque Dominus ad Moysen: “Morte moriatur homo iste; obruat eum lapidibus omnis turba extra castra”.
36. Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus; et mortuus est, sicut praeceperat Dominus.
37. Dixit quoque Dominus ad Moysen:
38. “Loquere filiis Israel et dices ad eos, ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum ponentes in eis vittas hyacinthinas.
39. Quas cum videbitis, recordabimini omnium mandatorum Domini eaque facietis nec sequamini cogitationes vestras et oculos per res varias fornicantes,
40. sed magis memores omnium praeceptorum meorum faciatis ea sitisque sancti Deo vestro.
41. Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut essem Deus vester. Ego Dominus Deus vester”.
