Löydetty 121 Tulokset: sacerdotum

• Saulus autem, adhuc spirans minarum et caedis in discipulos Domini, accessit ad principem sacerdotum (Actus Apostolorum 9, 1)

• et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes, qui invocant nomen tuum”. (Actus Apostolorum 9, 14)

• Stupebant autem omnes, qui audiebant, et dicebant: “Nonne hic est, qui expugnabat in Ierusalem eos, qui invocabant nomen istud, et huc ad hoc venerat, ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum?”. (Actus Apostolorum 9, 21)

• Erant autem cuiusdam Scevae Iudaei principis sacerdotum septem filii, qui hoc faciebant. (Actus Apostolorum 19, 14)

• sicut et princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omne concilium; a quibus et epistulas accipiens ad fratres, Damascum pergebam, ut adducerem et eos, qui ibi essent, vinctos in Ierusalem, uti punirentur. (Actus Apostolorum 22, 5)

• Postera autem die, volens scire diligenter qua ex causa accusaretur a Iudaeis, solvit eum et iussit principes sacerdotum convenire et omne concilium et producens Paulum statuit coram illis. (Actus Apostolorum 22, 30)

• Princeps autem sacerdotum Ananias praecepit astantibus sibi percutere os eius. (Actus Apostolorum 23, 2)

• Dixit autem Paulus: “Nesciebam, fratres, quia princeps est sacerdotum; scriptum est enim: “Principem populi tui non maledices””. (Actus Apostolorum 23, 5)

• qui accedentes ad principes sacerdotum et seniores dixerunt: “Devotione devovimus nos nihil gustaturos, donec occidamus Paulum. (Actus Apostolorum 23, 14)

• adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum, et rogabant eum (Actus Apostolorum 25, 2)

• de quo, cum essem Hierosolymis, adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem; (Actus Apostolorum 25, 15)

• quod et feci Hierosolymis, et multos sanctorum ego in carceribus inclusi, a principibus sacerdotum potestate accepta, et cum occiderentur, detuli sententiam; (Actus Apostolorum 26, 10)