Löydetty 1917 Tulokset: eam
Salutate Rufum electum in Domino et matrem eius et meam. (Epistula ad Romanos 16, 13)
Non ut confundam vos, haec scribo, sed ut quasi filios meos carissimos moneam; (Epistula I ad Corinthios 4, 14)
Scripsi vobis in epistula: Ne commisceamini fornicariis. (Epistula I ad Corinthios 5, 9)
Quis militat suis stipendiis umquam? Quis plantat vineam et fructum eius non edit? Aut quis pascit gregem et de lacte gregis non manducat? (Epistula I ad Corinthios 9, 7)
Ego autem nullo horum usus sum. Non scripsi autem haec, ut ita fiant in me; bonum est enim mihi magis mori quam ut gloriam meam quis evacuet. (Epistula I ad Corinthios 9, 15)
et gratias agens fregit et dixit: “Hoc est corpus meum, quod pro vobis est; hoc facite in meam commemorationem”; (Epistula I ad Corinthios 11, 24)
similiter et calicem, postquam cenatum est, dicens: “Hic calix novum testamentum est in meo sanguine; hoc facite, quotiescumque bibetis, in meam commemorationem”. (Epistula I ad Corinthios 11, 25)
Si linguis hominum loquar et angelorum, caritatem au tem non habeam, factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens. (Epistula I ad Corinthios 13, 1)
quod si dignum fuerit, ut et ego eam, mecum ibunt. (Epistula I ad Corinthios 16, 4)
adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis, ut propter eam, quae ex multis personis in nos est, donationem, per multos gratiae agantur pro nobis. (Epistula II ad Corinthios 1, 11)
et per vos transire in Macedoniam et iterum a Macedonia venire ad vos et a vobis deduci in Iudaeam. (Epistula II ad Corinthios 1, 16)
Ego autem testem Deum invoco in animam meam, quod parcens vobis non veni ultra Corinthum. (Epistula II ad Corinthios 1, 23)
