Löydetty 6 Tulokset: affuit
sola erat in agro, clamavit puella desponsata, et nullus affuit, qui liberaret eam. (Liber Deuteronomii 22, 27)
Quadam autem die, cum venissent filii Dei, ut assisterent coram Domino, affuit inter eos etiam Satan. (Liber Iob 1, 6)
Et tecum sapientia, quae novit opera tua, quae et affuit tunc, cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum in oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis. (Liber Sapientiae 9, 9)
In avaritia circumvenientium illum affuit illi et honestum fecit illum. (Liber Sapientiae 10, 11)
Quis enim affuit in consilio Domini et vidit et audivit sermonem eius? Quis consideravit verbum illius et audivit? (Liber Ieremiae 23, 18)
In prima mea defensione nemo mihi affuit, sed omnes me dereliquerunt. Non illis reputetur; (Epistula II ad Timotheum 4, 16)
