Löydetty 109 Tulokset: Invicem
Et factus est pavor in omnibus; et colloquebantur ad invicem dicentes: “Quod est hoc verbum, quia in potestate et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt?”. (Evangelium secundum Lucam 4, 36)
Ipsi autem repleti sunt insipientia et colloquebantur ad invicem quidnam facerent Iesu. (Evangelium secundum Lucam 6, 11)
Similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem, quod dicit: “Cantavimus vobis tibiis, et non saltastis; lamentavimus, et non plorastis!”. (Evangelium secundum Lucam 7, 32)
Dixit autem illis: “Ubi est fides vestra?”. Qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem: “Quis putas hic est, quia et ventis imperat et aquae, et oboediunt ei?”. (Evangelium secundum Lucam 8, 25)
Facti sunt autem amici inter se Herodes et Pilatus in ipsa die; nam antea inimici erant ad invicem. (Evangelium secundum Lucam 23, 12)
et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus, quae acciderant. (Evangelium secundum Lucam 24, 14)
Et ait ad illos: “Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes?”. Et steterunt tristes. (Evangelium secundum Lucam 24, 17)
Et dixerunt ad invicem: “Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum loqueretur nobis in via et aperiret nobis Scripturas?”. (Evangelium secundum Lucam 24, 32)
Dicebant ergo discipuli ad invicem: “Numquid aliquis attulit ei manducare?”. (Evangelium secundum Ioannem 4, 33)
Quomodo potestis vos credere, qui gloriam ab invicem accipitis, et gloriam, quae a solo est Deo, non quaeritis? (Evangelium secundum Ioannem 5, 44)
Respondit Iesus et dixit eis: “Nolite murmurare in invicem. (Evangelium secundum Ioannem 6, 43)
Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes: “Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?”. (Evangelium secundum Ioannem 6, 52)
