Löydetty 96 Tulokset: znaki i cuda
Uczynił na oczach naszych znaki i cuda wielkie przeciwko Egiptowi, faraonowi i całemu jego domowi. (Księga Powtórzonego Prawa 6, 22)
wielkie plagi, jakie widziały wasze oczy, znaki i wielkie cuda. (Księga Powtórzonego Prawa 29, 2)
Wtedy rzekł Jozue do ludu: Oczyśćcie się, gdyż jutro Pan sprawi cuda wśród was. (Księga Jozuego 3, 5)
Czyż to nie Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i przodków naszych z ziemi egipskiej, z domu niewoli? Czyż nie On przed oczyma naszymi uczynił wielkie znaki i ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, pomiędzy którymi przechodziliśmy? (Księga Jozuego 24, 17)
Gdy ci się spełnią te znaki, uczyń, co zdoła twa ręka, gdyż Bóg będzie z tobą. (1 Księga Samuela 10, 7)
Gdy tylko [Saul] odwrócił się i miał odejść od Samuela, Bóg zmienił jego serce na inne i w tym dniu spełniły się wszystkie owe znaki. (1 Księga Samuela 10, 9)
Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda. (1 Księga Kronik 16, 9)
Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda - wśród wszystkich narodów, (1 Księga Kronik 16, 24)
Albowiem Żyd Mardocheusz był drugim po królu Aswersie i wielkim w oczach Żydów, i umiłowanym przez mnóstwo braci swoich. Troszczył się o dobro swego ludu i zabiegał o szczęście całego swojego narodu. (3a) I rzekł Mardocheusz: Przez Boga to się stało: (3b) Wspomniałem sobie bowiem sen, który miałem o tych sprawach: nic w nim nie było na próżno: (3c) małe źródło, które stało się rzeką, potem było światło i słońce, i woda wielka. Rzeką tą jest Estera, którą poślubił król i uczynił królową. (3d) A dwa smoki to jestem ja i Haman, (3e) narodami zaś są ci, którzy zgromadzili się, aby wygładzić imię Żydów. (3f) A naród mój to Izrael, który wołał do Boga i został ocalony. Pan ocalił naród swój i uwolnił nas Pan ze wszystkich nieszczęść, i uczynił Bóg znaki i cuda, jakie nie działy się wśród pogan. (3g) W tym celu sporządził dla losy: jeden dla ludu Bożego, a drugi dla narodów pogańskich. (3h) Oba te losy przyszły na godzinę i czas, i na dzień sądu wszystkich narodów przed oblicze Boga. (3i) Bóg zaś wspomniał na lud swój i oddał sprawiedliwość dziedzictwu swemu. (3k) I będą dla nich owe dni w miesiącu Adar, czternastego i piętnastego tegoż miesiąca, dniami zgromadzenia i radości, i wesołości przed obliczem Boga według pokoleń na wieki w Jego narodzie izraelskim. (3l) W czwartym roku panowania Ptolemeusza i Kleopatry przynieśli Dozyteusz, który uważał się za kapłana i lewitę, i Ptolemeusz, syn jego powyższy list dotyczący Frurai, który - jak powiadają - jest wiarygodny. Przetłumaczył go Lizymach, syn Ptolemeusza z Jerozolimy. (Księga Estery 10, 3)
On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów. (Księga Hioba 9, 10)
A Bóg cudownie grzmi swoim głosem, działając cuda niepojęte. (Księga Hioba 37, 5)
Posłuchaj, Hiobie, zaczekaj! A cuda Boże zrozumiesz. (Księga Hioba 37, 14)
