Księga Psalmów, 136
16. On prowadził swój lud przez pustynię, bo Jego łaska na wieki.
16. On prowadził swój lud przez pustynię, bo Jego łaska na wieki.
Psalm 136 to pieśń chwale, która celebruje wielkość i dobroć Boga przez wieki, od stworzenia świata po wyzwolenie ludu Izraela z Egiptu. Głównymi tematami są wierność Boga, ich twórcza moc i zbawcza interwencja w historii ich ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Rodzaju 1:1-2: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię. Ziemia była bezkształtna i pusta; nad twarzą otchłani była ciemność, a Duch Boży unosił się nad wodami”. Ten werset mówi o twórczej mocy Boga, o której wspomniano kilka razy w Psalmie 136, szczególnie w wersetach, które mówią o stworzeniu nieba i ziemi, oprawach i zwierzętach.
Powtórzonego Prawa 7:9: „Unisz, że Pan twój Bóg jest Bogiem, wiernym Bogiem, który utrzymuje przymierze i miłosierdzie tysiąc pokoleń tym, którzy go kochają i zachowują Jego przykazania”. Ten werset podkreśla wierność Boga, która jest głównym tematem Psalmu 136 i jest wielokrotnie wspomniany w wersetach, które twierdzą, że ich miłość trwa wiecznie.
Psalm 135:6: „Wszystko, czego pragnie Pan, on, w niebie i na ziemi, na morzach i we wszystkich otchłaniach”. Werset ten podkreśla suwerenność Boga nad wszystkimi rzeczami, w tym elementami natury i mocy kosmicznych, temat, który jest również poruszany w Psalmie 136 w wersetach, które mówią o boskiej interwencji w cudach Exodusa.
Izajasza 43:2: „Przechodząc przez wody, będę z wami i rzekami, nie zanurzą cię; kiedy przejdziesz przez ogień, nie spalicie cię, ani płomień w tobie płoną”. Werset ten mówi o boskiej obecności i ochronie, które są tematami obecnymi w Psalmie 136, szczególnie w wersetach opisujących wyzwolenie ludu Izraela z Egiptu i boskiej jazdy po pustyni.
Jeremiasz 32:17: „Ach! Panie Boże, oto niebo i ziemię z waszą wielką mocą i rozszerzonym ramieniem. Nic nie jest dla ciebie zbyt trudne”. Werset ten wzmacnia motyw mocy Boga, który jest wywyższony w Psalmie 136 w wersetach, które mówią o jego silnej ręce i jego wydłużonym ramieniu, aby działać na korzyść swego ludu.
“O mais belo Credo é o que se pronuncia no escuro, no sacrifício, com esforço”. São Padre Pio de Pietrelcina
