Ewangelia Marka, 11
1. Gdy się zbliżali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów
1. et cum adpropinquarent Hierosolymæ et Bethaniæ ad montem Olivarum mittit duos ex discipulis suis
2. i rzekł im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj!
2. et ait illis ite in castellum quod est contra vos et statim intrœuntes illuc invenietis pullum ligatum super quem nemo adhuc hominum sedit solvite illum et adducite
3. A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: Pan go potrzebuje i zaraz odeśle je tu z powrotem.
3. et si quis vobis dixerit quid facitis dicite quia Domino necessarius est et continuo illum dimittet huc
4. Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je,
4. et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante januam foris in bivio et solvunt eum
5. a niektórzy ze stojących tam pytali ich: Co to ma znaczyć, że odwiązujecie oślę?
5. et quidam de illic stantibus dicebant illis quid facitis solventes pullum
6. Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im.
6. qui dixerunt eis sicut præceperat illis Jesus et dimiserunt eis
7. Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie.
7. et duxerunt pullum ad Jesum et inponunt illi vestimenta sua et sedit super eo
8. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach.
8. multi autem vestimenta sua straverunt in via alii autem frondes cædebant de arboribus et sternebant in via
9. A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
9. et qui præibant et qui sequebantur clamabant dicentes osanna benedictus qui venit in nomine Domini
10. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!
10. benedictum quod venit regnum patris nostri David osanna in excelsis
11. Tak przybył do Jerozolimy i wszedł do świątyni. Obejrzał wszystko, a że pora była już późna, wyszedł razem z Dwunastoma do Betanii.
11. et introivit Hierosolyma in templum et circumspectis omnibus cum jam vespera esset hora exivit in Bethania cum duodecim
12. Nazajutrz, gdy wyszli oni z Betanii, odczuł głód.
12. et alia die cum exirent a Bethania esuriit
13. A widząc z daleka drzewo figowe, okryte liśćmi, podszedł ku niemu zobaczyć, czy nie znajdzie czegoś na nim. Lecz przyszedłszy bliżej, nie znalazł nic prócz liści, gdyż nie był to czas na figi.
13. cumque vidisset a longe ficum habentem folia venit si quid forte inveniret in ea et cum venisset ad eam nihil invenit præter folia non enim erat tempus ficorum
14. Wtedy rzekł do drzewa: Niech nikt nigdy nie je owocu z ciebie! Słyszeli to Jego uczniowie.
14. et respondens dixit ei jam non amplius in æternum quisquam fructum ex te manducet et audiebant discipuli ejus
15. I przyszedł do Jerozolimy. Wszedłszy do świątyni, zaczął wyrzucać tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, powywracał stoły zmieniających pieniądze i ławki tych, którzy sprzedawali gołębie,
15. et veniunt Hierosolymam et cum introisset templum cœpit eicere vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
16. i nie pozwolił, żeby kto przeniósł sprzęt jaki przez świątynię.
16. et non sinebat ut quisquam vas transferret per templum
17. Potem uczył ich mówiąc: Czyż nie jest napisane: Mój dom ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów, lecz wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców.
17. et docebat dicens eis non scriptum est quia domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus vos autem fecistis eam speluncam latronum
18. Doszło to do arcykapłanów i uczonych w Piśmie, i szukali sposobu, jak by Go zgładzić. Czuli bowiem lęk przed Nim, gdyż cały tłum był zachwycony Jego nauką.
18. quo audito principes sacerdotum et scribæ quærebant quomodo eum perderent timebant enim eum quoniam universa turba admirabatur super doctrina ejus
19. Gdy zaś wieczór zapadał, [Jezus i uczniowie] wychodzili poza miasto.
19. et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate
20. Przechodząc rano, ujrzeli drzewo figowe uschłe od korzeni.
20. et cum mane transirent viderunt ficum aridam factam a radicibus
21. Wtedy Piotr przypomniał sobie i rzekł do Niego: Rabbi, patrz, drzewo figowe, któreś przeklął, uschło.
21. et recordatus Petrus dicit ei rabbi ecce ficus cui maledixisti aruit
22. Jezus im odpowiedział: Miejcie wiarę w Boga!
22. et respondens Jesus ait illis habete fidem Dei
23. Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze!, a nie wątpi w duszy, lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie.
23. amen dico vobis quicumque dixerit huic monti tollere et mittere in mare et non hæsitaverit in corde suo sed crediderit quia quodcumque dixerit fiat fiet ei
24. Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie.
24. propterea dico vobis omnia quæcumque orantes petitis credite quia accipietis et veniet vobis
25. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze.
25. et cum stabitis ad orandum dimittite si quid habetis adversus aliquem ut et Pater vester qui in cælis est dimittat vobis peccata vestra
26. Przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi
26. quod si vos non dimiseritis nec Pater vester qui in cælis est dimittet vobis peccata vestra
27. i zapytali Go: Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?
27. et veniunt rursus Hierosolymam et cum ambularet in templo accedunt ad eum summi sacerdotes et scribæ et seniores
28. Jezus im odpowiedział: Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię.
28. et dicunt illi in qua potestate hæc facis et quis tibi dedit hanc potestatem ut ista facias
29. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi!
29. Jesus autem respondens ait illis interrogabo vos et ego unum verbum et respondete mihi et dicam vobis in qua potestate hæc faciam
30. Oni zastanawiali się między sobą: Jeśli powiemy : z nieba, to nam zarzuci: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?
30. baptismum Johannis de cælo erat an ex hominibus respondete mihi
31. Powiemy: Od ludzi. Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka.
31. at illi cogitabant secum dicentes si dixerimus de cælo dicet quare ergo non credidistis ei
32. Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. Jezus im rzekł: Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię.
32. sed dicemus ex hominibus timebant populum omnes enim habebant Johannem quia vere propheta esset
33.
33. et respondentes dicunt Jesu nescimus respondens Jesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate hæc faciam
