1 Wtedy bardzo się zasmuciłem, wzdychałem i płakałem, i zacząłem wśród westchnień tak się modlić:
2 Sprawiedliwy jesteś, Panie, i wszystkie dzieła Twoje są sprawiedliwe. Wszystkie Twoje drogi są miłosierdziem i prawdą, Ty sądzisz świat.
3 A teraz, o Panie, wspomnij na mnie, wejrzyj, nie karz mnie za grzechy moje ani za zapomnienia moje, ani za moich przodków, którymi zgrzeszyliśmy wobec Ciebie.
4 Nie słuchaliśmy Twoich przykazań, a Ty wydałeś nas na łup, niewolę i śmierć, na pośmiewisko i na szyderstwa, i na wzgardę u wszystkich narodów, wśród których nas rozproszyłeś.
5 Teraz więc liczne Twoje wyroki są prawdziwe, wykonane nade mną za moje grzechy, ponieważ nie wypełnialiśmy Twoich przykazań aniśmy nie chodzili w prawdzie przed Tobą.
6 Teraz więc uczyń ze mną według Twego upodobania, pozwól duchowi mojemu odejść ode mnie: chcę odejść z ziemi i stać się znowu ziemią. Ponieważ śmierć jest lepsza dla mnie niż życie, albowiem słuchać muszę wyrzutów niesłusznych i ogarnia mnie wielka boleść. Panie, rozkaż, niech będę uwolniony od tej niedoli! Pozwól mi udać się na miejsce wiecznego pobytu, nie odwracaj Twego oblicza ode mnie, Panie, ponieważ dla mnie lepiej jest umrzeć, aniżeli przyglądać się wielkiej niedoli w moim życiu i słuchać szyderstw.
7 Tego dnia Sara, córka Raguela z Ekbatany w Medii, również usłyszała słowa obelgi od jednej ze służących swojego ojca,
8 że była ona wydana za siedmiu mężów, których zabił zły duch Asmodeusz, zanim była razem z nimi, jak to jest właściwe dla żon. Służąca mówiła do niej: To ty zabijasz swoich mężów. Oto już za siedmiu byłaś wydana i od żadnego nie otrzymałaś imienia.
9 Dlaczego nas karzesz za twoich mężów, skoro oni pomarli? Odejdź zatem z nimi, abyśmy już nigdy nie zobaczyli twego syna ani córki.
10 Tego dnia była ona bardzo zmartwiona i zaczęła płakać. Wyszedłszy do górnej izby swojego ojca miała zamiar się powiesić. Jednak zaraz opamiętała się i rzekła: Niechaj nie szydzą z mego ojca - mówiąc do niego: Miałeś jedną umiłowaną córkę i ona z powodu nieszczęść się powiesiła. Nie mogę wśród smutku przyprowadzać do Otchłani starości ojca mego. Będzie lepiej dla mnie nie powiesić się, lecz ubłagać Pana o śmierć, abym nie wysłuchiwała więcej obelg w moim życiu.
11 I wówczas wyciągnąwszy ramiona ku oknu, modliła się tymi słowami: Błogosławiony jesteś, miłosierny Boże, i błogosławione Twoje imię na wieki, i wszystkie Twoje dzieła niech Cię błogosławią na wieki!
12 A teraz wznoszę moje oblicze i zwracam me oczy ku Tobie.
13 Pozwól mi odejść z ziemi, abym więcej nie słuchała obelg.
14 Ty wiesz, o Władco, że jestem czysta od wszelkiej zmazy z mężczyzną.
15 Nie splamiłam mojego imienia ani imienia mojego ojca w kraju mojej niewoli. Jestem jedyną córką mojego ojca i nie ma on innego dziecka, które by po nim dziedziczyło, ani nie ma on bliskiego po sobie, ani nie zostaje mu żaden rodak, dla którego miałabym siebie zachować jako przyszłą żonę. Już siedmiu mężów straciłam, na cóż miałabym żyć dłużej? A jeśli nie podoba Ci się odebrać mi życia, to wysłuchaj, Panie, jak mi ubliżają.
16 I tej godziny modlitwa obojga została wysłuchana wobec majestatu Boga.
17 I został posłany Rafał, aby uleczyć obydwoje: Tobiasza, aby mu zdjąć bielmo z oczu, tak, aby oczyma swymi znowu oglądał światło Boże, i Sarę, córkę Raguela, aby ją dać Tobiaszowi, synowi Tobiasza, za żonę i odpędzić od niej złego ducha Asmodeusza, ponieważ Tobiaszowi przysługuje prawo otrzymać ją w dziedzictwie przed wszystkimi, którzy ją pragną poślubić. W tym czasie powrócił Tobiasz z podwórza swego domu. Także Sara, córka Raguela, zeszła z górnej izby.
Versículos relacionados com Księga Tobiasza, 3:
Tobias Rozdział 3 informuje o modlitwie Sary, córce Raguela, która była zaniepokojona z powodu demona, który ją ścigał i przerażał, powodując, że chce śmierci. Tobias, krewny Sary, zostaje wysłany, aby ją uzdrowić i zakończyć krzywdę, która ją prześladowała. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Tobiasz 3:
Tobias 6:16: „Potem Rafael nazwał ich oboje i powiedział do nich:„ Zginaj Boga i głosząc przed wszystkimi żyjącymi dobrymi dziełami, które dla ciebie zrobił, dzięki mu dzięki głośno ”. Ten werset podkreśla znaczenie podziękowania Bogu za Jego błogosławieństwa, coś, co odbywa się podczas modlitwy Sary.
2 Koryntian 12:7: „A aby nie nauczyła mnie wielkości objawień, włożyłem cierń w ciele, posłaniec Szatana, uderzyć się, aby nie wywyższyć”. Ten werset mówi o apostoła Pawła, który również zmierzył się z Wysłannikiem z Szatana, jak Sarah, i o tym, jak modlił się o Boga, aby Mu pomógł.
Jakuba 4:7: „Zadano Bogu, ale oprzyj się diabłu, a on ucieknie od ciebie”. Ten werset zachęca chrześcijan do oparcia się diabłu i zaufania Bogu, aby pomógł im przezwyciężyć ich pokusy i próby.
1 Piotra 5:8-9: „Trzeźby i czujne pragnienie, ponieważ diabeł, twój przeciwnik, topnie się, tętniąc lew, szukając tych, którzy mogą przełknąć; które opierały się mocno w wierze, wiedząc, że te same dolegliwości są spełnione między twoimi braćmi na świecie ”. Ten werset mówi o potrzebie bycia czujnym i oporu diabłu, ponieważ zawsze szuka kogoś do wypróbowania.
Efezjan 6:12: „Bo nie musimy walczyć z ciałem i krwią, ale przeciwko głównym, przeciwko mocom, przeciwko książętom ciemności tego stulecia, przeciwko duchowym gospodarzom zła w niebiańskich miejscach”. Ten werset opowiada o duchowej naturze bitwy, z którą borykają się chrześcijanie, oraz o tym, jak muszą zostać wyposażone w zbroję Bożą, aby oprzeć się atakowi diabła.
Capítulos: