1 W trzecim roku panowania króla judzkiego Jojakima przybył król babiloński Nabuchodonozor pod Jerozolimę i oblegał ją.
2 Pan wydał w jego ręce króla judzkiego Jojakima oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.
3 Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców
4 młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i języka chaldejskiego.
5 Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu.
6 Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz.
7 Nadzorca służby dworskiej nadał im imiona, Danielowi - Belteszassar, Chananiaszowi - Szadrak, Miszaelowi - Meszak, Azariaszowi zaś Abed-Nego.
8 Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać.
9 Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej.
10 Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla.
11 Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem:
12 Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia.
13 Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co widziałeś.
14 Przystał na to żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie.
15 A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie.
16 Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny.
17 Dał zaś Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał rozeznanie wszelkich widzeń i snów.
18 Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora.
19 Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu.
20 We wszystkich sprawach wymagających mądrości i roztropności, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy wykładacze snów i wróżbici w całym jego królestwie.
21 Przebywał tam Daniel aż do pierwszego roku Cyrusa.
Versículos relacionados com Księga Daniela, 1:
Daniel 1 opowiada historię czterech młodych Hebrajczyków, którzy zostali zabrani w niewoli do Babilonu i poinstruowano je z jedzenia z jedzenia i wina króla, ale odmówił z powodu ich przekonań religijnych. Poprosili o jedzenie tylko warzyw i wody, a Bóg pobłogosławił je, czyniąc ich zdrowszą i silniejszą niż inni jeńcy. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:
1 Koryntian 10:31: „Dlatego bez względu na to, czy jesz, czy coś innego, zrób wszystko z chwałą Boga”. Ten werset mówi o znaczeniu życia, które honoruje Boga we wszystkich obszarach, w tym to, co jemy.
Przysłów 23:6-8: „Nie jedz bystrego jedzenia, ani nie chcesz swoich przysmaków, bo to jest jak ktoś, kto myśli do siebie:„ jedz i pij ”, ale nie jesteś z tobą serce. zjadł i straci swoje piękne słowa. ” Ten werset ostrzega przed chciwością i nadmierną miłością do jedzenia, pokazując, że samolubni ludzie nie są zaniepokojeni dobrobytem innych.
Dzieje 10:13-15: „Wtedy głos powiedział mu:„ Wstań, Piotr, zabij i zjedz! ” Ale Piotr odpowiedział: „To nie ma mowy, proszę pana! Nigdy nie zjadłem nic nieczystego ani brudnego”. A głos przemówił do niego po raz drugi: „Nie apelujesz tego, co Bóg oczyszczył”. „Ten werset mówi o czystości jedzenia, ważnej trosce dla Hebrajczyków w czasach Daniela.
Rzymian 14:17: „Bo Królestwo Boże nie jest ani jedzeniem, ani piciem, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym”. Werset ten podkreśla znaczenie ważniejszych rzeczy niż jedzenie, takie jak sprawiedliwość i pokój pochodzący od Boga.
Mark 7:18-20: „On (Jezus) powiedział do nich:„ Więc ty też tak? „Czyste” potrawy. Ten werset pokazuje, jak Jezus wyjaśnił, że czystość nie jest powiązana z jedzeniem, ale z naszą wewnętrzną naturą i tym, co z niej wychodzi.
Capítulos: