Księga Izajasza, 15
6. Zaiste, wody Nimrim stają się pustkowiem, bo trawa wyschła, zniknęła murawa, zabrakło zieleni.
6. Zaiste, wody Nimrim stają się pustkowiem, bo trawa wyschła, zniknęła murawa, zabrakło zieleni.
Izajasza 15 opisuje zniszczenie Moaba, sąsiedniego ludu Izraela. Rozdział opowiada o dolegliwości i rozpaczy Moabitów w obliczu inwazji i boskiego osądu. Dalej jest pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Izajaszu 15:
Jeremiasz 48:46: „Biada ci, Moab! Ludzie, których zginął, ponieważ wasze dzieci zostały uwięzione w niewoli i wasze córki, do niewoli”. Ten werset mówi o schwytaniu i wygnaniu Moabitów przez Babilończyków, wydarzeniu, które przepowiedziło Izajasza w jego książce.
Psalm 60:8: „Moab rzucę butem; nad Edomem będę krzyczeć głośno; robię to, o Filistia, przeze mnie”. Ten werset wyraża gniew Boga przeciwko Moabowi i innym narodom wroga Izraela.
2 Królów 3:27: „Potem wziął swojego pierworodnego, który powinien panować na jego miejscu, i zaoferował mu Holokaust na ścianie. I w Izraelu nastąpiło wielkie oburzenie;” Ten werset podaje ekstremalny akt ludzkiej ofiary popełniony przez Moabitów, próbując uciec od porażki.
Jeremiasz 48:35: „I zakończę ten, który oferuje ofiary w UPS i to, co spala kadzidło ich bogom”. Ten werset jest proroctwem o zniszczeniu ołtarzy kultu pogańskich bogów w Moab.
Ezechiel 25:8: „W ten sposób mówi Pan Jehowa, bo oni młyn i seir mówią, oto dom Judy jest jak wszystkie inne narody”. Ten werset podkreśla wrogość Moabitów w odniesieniu do Judy, siostrzanego narodu Izraela.
“Seja modesto no olhar.” São Padre Pio de Pietrelcina
