1 Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
2 Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
3 Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
4 Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie!
5 Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
6 Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
7 W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
8 Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą;
9 uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.
10 Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:
11 Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże.
12 Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu.
13 Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze pokutnym i w popiele.
14 Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
15 A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do otchłani zejdziesz!
16 Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał.
17 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają.
18 Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica.
19 Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.
20 Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie.
21 W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
22 Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
23 Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.
24 Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli.
25 A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
26 Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?
27 On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego.
28 Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył.
29 Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?
30 Jezus nawiązując do tego, rzekł: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli.
31 Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął.
32 Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.
33 Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko:
34 podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.
35 Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał.
36 Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?
37 On odpowiedział: Ten, który mu okazał miłosierdzie. Jezus mu rzekł: Idź, i ty czyń podobnie!
38 W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu.
39 Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
40 Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła.
41 A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele,
42 a potrzeba "mało albo" tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
Versículos relacionados com Ewangelia Łukasza, 10:
Święty Łukasz 10 przedstawia wysłanie siedemdziesięciu uczniów przez Jezusa, aby głosili i wyleczyli w kilku miastach w regionie. Ponadto rozdział zawiera również przypowieść o dobrej Samarytaninie i wizytę Jezusa w domu Martha i Maryi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w São Łukasza 10:
Jana 14:12 - „Prawda, prawdę, mówię wam, że ten, kto we mnie wierzy, również wykona prace, które robię, a inni, ponieważ idę do Ojca”. Jezus wysyła siedemdziesięciu uczniów, aby głosili i uzdrowili w Jego imieniu, a ten werset mówi o ciągłości Jego dzieł przez Jego naśladowców.
Jakuba 5:16 - „Przyznaję zatem, wasze grzechy sobie nawzajem i modlą się za uzdrowienie. Modlitwa dokonana przez sprawiedliwą może wiele w jego skutkach”. Uczniowie wysłani przez Jezusa dokonują uzdrowienia, a ten werset podkreśla znaczenie modlitwy i wyznania grzechów za uzdrowienie.
Mateusza 22:37-39 - „Zachowasz, że kochasz Pana, Boga, z całego serca, z całą twoją duszą i całym zrozumieniem. To wielkie i pierwsze przykazanie. Drugie, podobne do tego, to: Kochaj swojego sąsiada jak thyself. ” Przypowiedziały dobrego Samarytanina podkreśla znaczenie miłości i opieki nad innymi, a werset ten podsumowuje dwa wielkie przykazania, których nauczał Jezus.
Łukasza 10:41-42 - „Martha, Martha, spaceruj i martw się o wiele rzeczy. Jednak niewiele jest konieczne, a nawet jedno; Maryja, ponieważ wybrała dobrą rolę i nie zostanie jej zabrana”. Jezus odwiedza dom Martę i Maryi, a ten werset podkreśla znaczenie bycia obecnym i słuchania Słowa Bożego zamiast martwić się o światowe zadania.
Jana 10:16 - „Nadal mam inne owce, które nie są z tego fałdu; te też starają się prowadzić, a on usłyszy mój głos, a będzie stado i pastor”. Jezus wysyła swoich uczniów do głoszenia w różnych miastach, a ten werset mówi o jedności między owcami Jezusa, niezależnie od jego pochodzenia lub lokalizacji.
Capítulos: