Dzieje Apostolskie, 8

Biblia Tysiąclecia

1 Szaweł zaś zgadzał się na zabicie go. Wybuchło wówczas wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.

2 Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.

3 A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety, i wtrącał do więzienia.

4 Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo.

5 Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa.

6 Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił.

7 Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych.

8 Wielka radość zapanowała w tym mieście.

9 Pewien człowiek, imieniem Szymon, który dawniej zajmował się czarną magią, wprawiał w zdumienie lud Samarii i twierdził, że jest kimś niezwykłym.

10 Poważali go wszyscy od najmniejszego do największego: Ten jest wielką mocą Bożą - mówili.

11 A liczyli się z nim dlatego, że już od dość długiego czasu wprawiał ich w podziw swoimi magicznymi sztukami.

12 Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jezusa Chrystusa, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali chrzest.

13 Uwierzył również sam Szymon, a kiedy przyjął chrzest, towarzyszył wszędzie Filipowi i zdumiewał się bardzo na widok dokonywanych cudów i znaków.

14 Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana,

15 którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego.

16 Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

17 Wtedy więc wkładali /Apostołowie/ na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.

18 Kiedy Szymon ujrzał, że Apostołowie przez nakładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze.

19 Dajcie i mnie tę władzę - powiedział - aby każdy, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego.

20 Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą - odpowiedział mu Piotr - gdyż sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze.

21 Nie masz żadnego udziału w tym dziele, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga.

22 Odwróć się więc od swego grzechu i proś Pana, a może ci odpuści twój zamiar.

23 Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości.

24 A Szymon odpowiedział: Módlcie się za mną do Pana, aby nie spotkało mnie nic z tego, coście powiedzieli.

25 Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili Ewangelię w wielu wioskach samarytańskich.

26 Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta - powiedział anioł Pański do Filipa.

27 A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem,

28 i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza.

29 Podejdź i przyłącz się do tego wozu - powiedział Duch do Filipa.

30 Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: Czy rozumiesz, co czytasz? - zapytał.

31 A tamten odpowiedział: Jakżeż mogę /rozumieć/, jeśli mi nikt nie wyjaśni? I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim.

32 A czytał ten urywek Pisma: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich.

33 W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi.

34 Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym? - zapytał Filipa dworzanin.

35 A Filip wychodząc z tego /tekstu/ Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.

36 W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: Oto woda - powiedział dworzanin - cóż przeszkadza, abym został ochrzczony?

37 Odpowiedział Filip: Można, jeśli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.

38 I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go.

39 A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą.

40 A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię od miasta do miasta, aż dotarł do Cezarei.




Versículos relacionados com Dzieje Apostolskie, 8:

W Acts of Apostles 8 Ministerstwo Filipa jest opowiadane, jeden z siedmiu diakonów wybranych przez Kościół w Jerozolimie. Głosił i dokonał cudów w mieście Samaria, prowadząc wielu ludzi do stania się chrześcijaństwem, w tym czarodziejem o imieniu Simon. Następnie Filip znajduje Etiopiu i prowadzi go do chrztu po wyjaśnieniu mu pism świętych.

Izajasza 53:7-8: „Był przytłoczony i dotknięty, ale nie otworzył ust; ponieważ baranek został zabrany do uboju, a jako owce zmienia się przed schronami, więc nie otworzył ust. Z wyroku od wyroku wyrok został zabrany i kto powie czas o swoim życiu? Bo został odcięty od krainy żywych; przez przekroczenie mojego ludu został uderzony ”. Ten werset opisuje poddanie Jezusa do woli Bożej, nawet jeśli oznacza cierpienie i umieranie.

Akty Apostołów 8:4: „Ci, którzy zostali rozproszeni, poszli wszędzie, głosząc to słowo”. Po śmierci Stephena chrześcijanie byli rozproszeni po Judei i Samarii, ale to nie uniemożliwiło im dalszego głoszenia ewangelii.

Akty apostołów 8:12: „Ale kiedy wierzyli w Filipa, który głosili im o Królestwie Bożego i imieniu Jezusa Chrystusa, zostali ochrzczeni, zarówno mężczyzn, jak i kobiet”. Ten werset pokazuje, w jaki sposób posługa Filipa odnosi sukcesy w prowadzeniu ludzi do uwierzenia w Jezusa i bycia ochrzczonym w jego imieniu.

Dzieje Apostołów 8:20-21: „Ale Piotr powiedział: Twoje pieniądze będą z tobą za zatwierdzenie, ponieważ dbałeś o dar Boży do pieniędzy. Nie jesteś częścią tego słowa, ponieważ twoje serce jest nie prosto przed Bogiem ”. Simon, czarownik, próbował kupić moc Bożą za pieniądze, ale Peter zgromił go i powiedział, że jego serce nie było poprawne przed Bogiem.

Dzieje Apostołów 8:39-40: „A kiedy wyszli z wody, duch Pana złapał Filipa i nie widział go już eunucha; i, radośnie, kontynuował swoją drogę. Ale Philip znalazł się W azotie i, przechodząc, ogłosił Ewangelię we wszystkich miastach, dopóki nie przybył do Cezarei ”. Ten werset pokazuje, w jaki sposób Ministerstwo Filipa nie ograniczało się do Samarii i spotkał się z Etiopczykiem, ale nadal głosił Ewangelię we wszystkich miastach, w których poszedł.


Capítulos: