Found 18 Results for: Adoniasz

  • czwartym był Adoniasz, syn Chaggity, piątym zaś Szefatiasz, syn Abitali, (2 Księga Samuela 3, 4)

  • Wtedy Adoniasz, syn Chaggity, zaczął się wynosić, mówiąc: Ja będę królować. - Dlatego zaopatrzył się w rydwan, jezdnych i pięćdziesięciu gońców, którzy go poprzedzali. (1 Księga Królewska 1, 5)

  • Adoniasz namówił Joaba, syna Serui, i kapłana Abiatara, aby mu pomagali. (1 Księga Królewska 1, 7)

  • Potem Adoniasz zabił na ofiarę owce, woły i tuczne cielce przy kamieniu Zochelet u źródła Rogel i zaprosił wszystkich swych braci, synów królewskich, oraz wszystkich ludzi z Judy, sługi króla. (1 Księga Królewska 1, 9)

  • Wtedy Natan zapytał Batszebę, matkę Salomona: Czyś nie słyszała, że zaczął królować Adoniasz, syn Chaggity? A pan nasz, Dawid, o tym nie wie! (1 Księga Królewska 1, 11)

  • Idź i wejdź do króla Dawida i powiesz mu: Czyś ty, panie mój, królu, nie przysiągł swej służebnicy mówiąc: Twój syn, Salomon, będzie po mnie królował i on będzie zasiadał na moim tronie? Dlaczego więc króluje Adoniasz? (1 Księga Królewska 1, 13)

  • A oto teraz Adoniasz stał się królem! A ty, panie mój, królu, nic o tym nie wiesz. (1 Księga Królewska 1, 18)

  • Po czym Natan przemówił: Panie mój, królu! Ty zapewne rozkazałeś: Adoniasz będzie królował po mnie i on będzie zasiadał na moim tronie? (1 Księga Królewska 1, 24)

  • Gdyż dziś poszedł i zabił na ofiarę woły, tuczne cielce i mnóstwo owiec oraz zaprosił wszystkich synów królewskich, dowódców wojska i kapłana Abiatara i oto oni jedzą i piją razem z nim oraz mówią: Niech żyje król Adoniasz! (1 Księga Królewska 1, 25)

  • Usłyszał to Adoniasz oraz wszyscy zaproszeni, którzy z nim byli i właśnie przestali ucztować. Usłyszał też Joab dźwięk rogu i rzekł: Co znaczy ten zgiełk poruszonego miasta? (1 Księga Królewska 1, 41)

  • Gdy on jeszcze mówił, oto przyszedł Jonatan, syn kapłana Abiatara. Wtedy rzekł Adoniasz: Wejdź, boś człowiek dzielny i dobrą wieść oznajmisz. (1 Księga Królewska 1, 42)

  • Adoniasz też zląkł się Salomona, powstał i poszedł, a następnie uchwycił za rogi ołtarza. (1 Księga Królewska 1, 50)


“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina