Księga Kapłańska, 21
22. Jednakże wolno mu jeść pokarm swego Boga, zarówno święty, jak i najświętszy.
22. Jednakże wolno mu jeść pokarm swego Boga, zarówno święty, jak i najświętszy.
Rozdział 21 Księgi Kapłańskiej dotyczy praw i żądań kapłanów w odniesieniu do ich czystości i świętości, aby mogli zbliżyć się do Boga i służyć w świątyni. Wybrane wersety są następujące:
Liczba 16:5: „I przemówił do Corá i całej swojej grupy, mówiąc: jutro rano Pan udzieli, kto jest wasza, a kto jest świętym, a kto przyjdzie do niego; i kogo wybierze, on zrobi Przychodzi do niego. " Ten werset pokazuje, że Bóg wybiera tych, którzy są święci i godny zbliżenia się do niego, i że będzie to jasne.
Powtórzonego Prawa 23:1: „Nie wejdzie do zboru Pana, który ma ranne lub okaleczone jądra, ani cięcia członka”. Ten werset podkreśla znaczenie integralności fizycznej dla księdza, który musi być kompletny i bez wady, aby zbliżyć się do Boga.
Izajasza 52:11: „Odejdź, odszedłem, wyszedłem, nie dotykasz brudnej rzeczy; wyszedłem z tego, oczyszczam, wy, którzy zabierają naczynia Pana”. Ten werset podkreśla znaczenie czystości dla tych, którzy niosą naczynia Pana, to znaczy tych, którzy służą w waszej świątyni.
Efezjan 5:27: „Że możesz go przedstawić sobie chwalebnego kościoła, bez plamki, ani zmarszczki, ani nic podobnego, oprócz Świętych i Braków”. Ten werset opisuje ideał świętości do Kościoła, który musi być bez miejsca i wady, i podkreśla znaczenie czystości, aby zbliżyć się do Boga.
Hebrajczyków 7:26: „Dla takiego arcykapłana, świętego, niewinnego, nieskazitelnego, oddzielonego od grzeszników i wyżej niż niebiosa”. Ten werset opisuje Jezusa jako doskonałego arcykapłana, który jest święty, niewinny i nieskazitelny, i jest oddzielony od grzeszników, aby zbliżyć się do Boga na naszą korzyść. Jest to przykład znaczenia czystości i świętości dla świętej służby.
“O Santo Rosário é a arma daqueles que querem vencer todas as batalhas.” São Padre Pio de Pietrelcina
