Catholic Bible
 

Księga Judyty, 12

7. Polecił więc Holofernes straży przybocznej, aby jej nie przeszkadzano. A ona przebywała trzy dni w obozie i nocą wychodziła do wąwozu koło Betulii i myła się w obrębie obozu przy źródle wody.

Verses related to Księga Judyty, 12:

Sędzia 12 opowiada o planie ucieczki z obozu asyryjskiego po zamordowaniu Holofernesa. Bierze głowę zmarłego generała i wkłada ją do torby, twierdząc, że modli się do Boga. Kiedy wraca do miasta Betulia, strażnicy są zszokowani głową Holofernesa i pozwalają jej wejść do miasta. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Judith 12:

Psalm 34:18: „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset podkreśla bliskość i troskę Boga z tymi, którzy cierpią i uciskani. Sędzia był w niebezpiecznej i niepokojącej sytuacji, ale zaufał Bogu za jego ochronę i zbawienie.

Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie wspieraj się we własnym zrozumieniu; rozpoznaj Panu na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Werset ten podkreśla znaczenie zaufania i dostawy do Boga we wszystkich okolicznościach życia. Sędzia wykazał zaufanie do Boga, narażając swoje życie, aby ocalić swój lud.

Psalm 91:11-12: „Bo wyda o nim rozkazy swoim aniołom, aby mogli go chronić na wszystkie swoje sposoby; z rękami trzymają go, abyś nie potknął się nad żadnym kamieniem”. Ten werset podkreśla boską ochronę i opiekę Boga z ich dziećmi. Sędzia zaufał Bogu za jego ochronę podczas podróży z powrotem do Butulii.

Psalm 121:1-2: „Podnoszę oczy w góry: gdzie mi pomoże? Moja pomoc pochodzi od Pana, który stworzył niebo i ziemię”. Ten werset podkreśla znaczenie patrzenia na Boga w poszukiwaniu pomocy i ochrony. Sędzia zaufał Bogu jako źródłem pomocy i ochrony podczas swojej podróży z powrotem do Butulii.

Psalm 27:1: „Pan jest moim światłem i moim zbawieniem; czyj będę? Czy Pan jest schronieniem mojego życia; kogo będę się bać?” Ten werset podkreśla zaufanie do Boga jako źródła zbawienia i ochrony. Sędzia zaufał Bogu jako źródłu zbawienia i ochrony podczas swojej podróży z powrotem do Butulii.





“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina