Księga Jeremiasza, 27
11. Narodowi zaś, który podda swój kark pod jarzmo króla babilońskiego, by mu służyć, pozwolę spoczywać w swej ziemi - wyrocznia Pana - będzie ją uprawiał i w niej mieszkał.
11. Narodowi zaś, który podda swój kark pod jarzmo króla babilońskiego, by mu służyć, pozwolę spoczywać w swej ziemi - wyrocznia Pana - będzie ją uprawiał i w niej mieszkał.
Jeremiah 27 mówi o tym, jak Bóg poinstruował Jeremiasza, aby zrobił drewniane jarzmo i wysłał go do wszystkich sąsiednich królów Judy, symbolizując podporządkowanie Judy do Babilonu. Ostrzegł również tych królów, aby nie wierzyli w fałszywych proroków, którzy zachęcali ich do walki z Babilonem, ale zamiast tego przyjęli karę Boga i poddała się Nabuchodonozorowi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Ezechiel 17:14 - „Że Królestwo może być pokorne bez unoszenia się i utrzymania przymierza i wypełnienia go, aby mogło się utrzymywać”. Ten werset mówi o pokorze niezbędnej do poddania się sojuszowi, o co dokładnie prosi tych sąsiednich królów Judy wobec Babilonu.
Izajasza 45:1 - „Tak mówi Pan do jego namaszczonego, Cyrusa, którego wziąłem prawą ręką, aby zabić narody przed jego twarzą i rozwinąć lędźwi królów, otworzyć drzwi przed nim, i drzwi, które są one nie zamknie się. " Ten werset pokazuje, że Bóg może użyć każdego, nawet osoby, która nie pochodzi z Juda, aby wykonać swoją wolę, ponieważ używa Nabuchodonozora do karania Judy.
Jeremiasz 29:8-9 - „Albowiem mówi Pan Pana gospodarzy, bóg Izraela: nie oszukuj waszego proroków pośród ciebie, ani zgadywanych, ani nie słyszysz wam marzeń, kto marzy. Fałszcie cię prorokują Nazywam się; nie wysłałem ich, mówi Pan ”. Ten werset mówi o fałszywych prorokach, że Jeremiasz ostrzega sąsiednich królów Judy, aby nie słyszeli.
Jeremiasz 25:11-12 - „A cała ta ziemia będzie w spustoszech i zdziwieniu; a te narody będą służyć królowi Babilon siedemdziesiąt lat. A kiedy siedemdziesiąt lat się spełni, ukaję króla Babilonu i tego narodu, Mówi Pan, przez Jego niegodziwość, a ja ukaję ziemię Chaldejczyków; a ja uczynię z tego wieczystego spustoszenia ”. Werset ten przewiduje karę, którą Bóg przyniesie Babilonie po zakończeniu jego zadania karania Judy, pokazując, że Bóg kontroluje sytuację.
2 Kroniki 36:17: „Bóg wręczył je wszystkie w ręce Chaldejczyków.” Ten werset ten donosi o działania Bożego, by przekazać lud Judah w ręce Chaldejczyków w wyniku nieposłuszeństwa i grzechów ludu. Jest to związane z tematem rozdziału 27 Jeremiasza, w którym Prorok ostrzega ludzi do poddania się jarzmowi Nabuchodonozora, króla Babilonu, aby zapobiec zniszczeniu Jerozolimy i świątyni Bożej.
“O amor sem temor torna-se presunção.” São Padre Pio de Pietrelcina
