Catholic Bible
 

Księga Jeremiasza, 2

19. Twoja niegodziwość cię karze, a twoje niewierności cię osądzają. Wiedz zatem i przekonaj się, jak przewrotne i pełne goryczy jest to, że opuściłaś Pana, Boga swego, a nie odczuwałaś lęku przede Mną - wyrocznia Pana Zastępów.

Verses related to Księga Jeremiasza, 2:

Jeremiasz 2 zaczyna się od proroka, który odbudowuje lud Izraela, aby porzucił Boga i podążać za innymi bogami. Analogia między miłością Izraela do innych bogów i prostytucją, opisując, w jaki sposób Izrael porzucił swoją wierność Bogu i prostytując się z bożkami drewna i kamienia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Jeremiasza 2:

Powtórzonego Prawa 32:15: „Ale jezurum zyskało i dał mi2 (grubość, zagęszczona i przykryła cię tłuszczem); i opuścił Boga, który to zrobił, i gardził kamieniem Jego zbawienia”. Lud Izraela stali się zadowoleni i zadowoleni ze swojego materialnego dobrobytu, zapominając Boga i gardząc Jego zbawieniem.

Psalm 106:19-21: „Zrobili cielę w Horeb i czcili obraz obsady. W ten sposób wymienili swoją chwałę przez postać wołu, który je zioło. Zapomnieli Boga, jego Zbawiciela, który zrobił wielkie rzeczy w Egipcie . " Ten werset opisuje bunt Izraela przeciwko Bogu w wielbieniu bożka, zapominając wielkie cuda, które wykonał, aby uwolnić ich od niewolnictwa w Egipcie.

Ezechiel 23:30: „Te rzeczy zostaną z tobą zrobione, ponieważ prostytujesz cię narodami, zanieczyszczając cię bożkami”. Ten werset opowiada o konsekwencjach bałwochwalstwa i niewierności Izraela, co skutkuje karami i osądami.

Exodus 20:3: „Nie będziesz mieć przede mną innych bogów”. Jest to pierwsze przykazanie przekazane Mojżeszowi przez Boga, które podkreśla znaczenie miłości i kultu tylko Bogu, a nie innym bogom lub bożkom.

Hosea 2:13: „Nie przyznała, że ​​to ja dałem jej pszenicę, nowe wino i olej, i pomnożą srebro i złoto, które użyli do Baala”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Izrael zapomniał, że Bóg był źródłem wszystkich Jego materialnych błogosławieństw, nadając Jego dobrobyt Baalowi, fałszywemu Bogu.





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina