Księga Izajasza, 5
12. Nic, tylko harfy i cytry, bębny i flety, i wino na ich ucztach. O sprawę Pana nie dbają ani nie baczą na dzieła rąk Jego.
12. Nic, tylko harfy i cytry, bębny i flety, i wino na ich ucztach. O sprawę Pana nie dbają ani nie baczą na dzieła rąk Jego.
Izajasza 5 przedstawia przypowieść, w której Bóg jest porównywany z rolnikiem, który dba o swoją winnicę, ale pomimo swoich wysiłków winnica wytwarza tylko złe owoce. Rozdział kończy się groźbą osądu wobec Izraela za jego niewierność. Aby znaleźć wersety związane z tematami omówionymi w Izajasza 5, możemy szukać fragmentów, które mówią o prawości Boga, osądowi i niewierności ludu.
Przysłów 21:15: „Wykonanie sprawiedliwości jest źródłem radości dla sprawiedliwych, ale terroru dla tych, którzy praktykują zło”. Ten werset podkreśla znaczenie sprawiedliwości i tego, jak może przynieść radość lub terror, w zależności od tego, jak ludzie działają.
Jeremiasz 5:7: „Dlaczego ci wybaczyliście? Wasze dzieci porzuciły mnie i przysięgały bogom, którzy nie są bogami. Załanowałem ich, ale popełnili cudzołóstwo; w domu prostytutek zostali przytłoczeni”. W tym wersecie Bóg mówi o niewierności ludu Izraela i o tym, jak zwrócili się do innych bogów.
Ezechiel 15:2-3: „Synu człowieka, jaka jest winnica, która jest lepsza niż inne winnice, które winnice wokół niej służyły jako gałęzie? Zrobili drewno, aby zrobić jakikolwiek przedmiot? Czy wziął paznokcie, aby coś zawiesić ? ” Ten werset wykorzystuje obraz winnicy, aby mówić o specjalnej pozycji Izraela między narodami i tym, jak powinno być źródłem błogosławieństwa dla innych narodów.
Jana 15:1-2: „Jestem prawdziwym winoroślą, a mój ojciec jest rolnikiem. Każda gałąź, która będąc we mnie, nie przynosi owoców, ciąży; i wszystko, co przynosi owoce, które przycinają, tak że tak będzie, aby tak było więcej owoców. " W tym wersecie Jezus przedstawia się jako prawdziwa winorośl i wyjaśnia, w jaki sposób Bóg opiekuje się swoimi naśladowcami, przycinając tych, którzy nie wytwarzają owoców i wzmacniając tych, którzy to robią.
Hebrajczyków 12:5-6: „I zapomniałeś słowa zachęty, że kieruje wam dzieci:„ Mój synu, nie gardzaj dyscypliną Pana, ani nie zniechęcajcie, kiedy go odbiera, za Pana dyscypliny, których On kocha i karze wszystkich, którzy akceptują jako syn ”. Ten werset mówi o dyscyplinie Boga i o tym, jak jest to dowód Jego miłości do swoich dzieci, tak jak przycinanie w winorośli może przynieść więcej owoców.
“O amor tudo esquece, tudo perdoa, sem reservas.” São Padre Pio de Pietrelcina
