Księga Izajasza, 30
25. Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich górach i po wszystkich wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy upadną warownie.
25. Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich górach i po wszystkich wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy upadną warownie.
Izajasza 30 to rozdział, który dotyczy buntu ludu Judy, aby szukać pomocy w Egipcie zamiast ufać Bogu. Prorok ostrzega, że to przymierze z Egiptem będzie bezużyteczne i że jedyną nadzieją ludu jest żałoba i powrót do Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Izajaszu 30:
2 Kronik 16:7-9: „W tym czasie Seer Hanani poszedł do króla Asy z Judy i powiedział do niego:„ Po powietaniu królowi Syrii, a nie Panu, waszemu Bogu, armii króla Syrii Ucieknąłem z tobą z rąk. To nie byli Etiopczycy i Libijczycy ogromna armia, z licznymi samochodami wojennymi i rycerzami? Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu, a nie poszukiwania pomocy od sojuszy politycznych lub wojskowych.
Izajasza 30:7: „Egipt, którego AIDS są bezużyteczne i próżne; więc nazywam go„ Rahab, który rozciąga się na leżeniu ”. Werset ten odnosi się do Egiptu jako „rahab”, nazwy, która oznacza dumny lub arogancki. Izajasz stwierdza, że duma Egiptu i jego zaufanie do własnej siły będą bezużyteczne przed mocą Boga.
Jeremiasz 2:18: „A teraz, co robisz na ścieżkach Egiptu, aby pić wody Nilu? A co robisz na drodze Asyrii, aby pić wody rzeki Euphrates?” Ten werset pokazuje, że lud Judy szukał pomocy zarówno w Egipcie, jak i Asyrii, a nie ufają Bogu.
Izajasza 30:15: „W ten sposób suweren, Pan, święty Izraela:„ W pokucie i odpoczynku jest twoim zbawieniem, w bezruchu i zaufaniu jest twoją wigią, ale nie chciałeś ”. W tym wersecie Bóg ostrzega ludu Judy, że jedyną nadzieją dla nich jest żałoba i zaufanie Mu, ale nie chcą tego zrobić.
Psalm 20:7: „Niektóre samochody zaufania i inne w koniach, ale ufamy imieniu Pana, naszego Boga”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu, a nie ufaniu materialnymi rzeczami, takimi jak samochody i konie (lub przymierza polityczne i wojskowe) dla naszego bezpieczeństwa i ochrony.
“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina
