2 Machabejska, 9
10. Tego, któremu krótko przedtem wydawało się, że dotyka gwiazd na niebie, nikt nie mógł znieść, tak nieznośnie silny był zaduch.
10. Tego, któremu krótko przedtem wydawało się, że dotyka gwiazd na niebie, nikt nie mógł znieść, tak nieznośnie silny był zaduch.
Rozdział 9 z 2 Mackabees opowiada o śmierci i ostatnich momentach objawienia króla Seleucid Antiochus IV, które brutalnie prześladowały Żydów i profilowała świętą świątynię Jerozolimy. Wersety wybrane poniżej są związane z tematami boskiej kary, pokuty i miłosierdzia.
Psalm 50:22: „Zrozum to teraz, ty, którzy zapominają Boga, że może cię nie rozbić, bez nikogo wolnego”. Ten werset opowiada o konsekwencjach tych, którzy zapominają o Bogu i Jego sprawiedliwości, którzy zostali zniszczeni bez nikogo, kto mógłby ich zbawić, co można zastosować do króla Antiochusa.
Jeremiasza 31:18: „Z pewnością usłyszałem Efraima, który był żałowany: ukarał mnie i zostałam ukarana, jako byk jeszcze nie oswojony; nawrócę mnie, bo jesteście Panem, moim Bożego”. Ten werset pokazuje znaczenie pokuty i prośba o przebaczenie Bogu. Można to zastosować do Żydów, którzy cierpiały pod rządem Antiochii, a także samego króla, który w ostatnich chwilach rzekomo szukał boskiego przebaczenia.
Psalm 103:8-10: „Pan jest miłosierny i współczujący, późno w gniewu i wielkim w miłości. Nie oskarża ani nie jest urażony na zawsze; nie traktuje nas jak nasze grzechy ani nie wracamy do naszych niegodziwości”. Ten werset podkreśla miłosierdzie i współczucie Boga, które nie traktują ludzi zgodnie z ich wadami, ale z miłością i przebaczeniem. Można go zastosować do tych, którzy szukają boskiej pokuty i przebaczenia.
Przysłów 16:18: „Duma poprzedza zniszczenie, a wyniosła ducha poprzedza upadek”. Ten werset mówi o niebezpieczeństwach dumy i arogancji, które mogą prowadzić do upadku i zniszczenia. Można go zastosować do króla Antiocha, którego duma i tyranii doprowadziły go do ukarania przez Boga.
Łukasza 15:10: „Tak mówię wam, jest radość w obecności aniołów Boga przez jednego grzesznika, który żałuje”. Ten werset pokazuje radość występującą w niebie, gdy osoba żałuje i zwraca się do Boga. Można to zastosować do Żydów, którzy cierpiały pod rządem Antiochii, a także samego króla, który w ostatnich chwilach rzekomo szukał boskiego przebaczenia.
“Devo fazer somente a vontade de Deus e, se lhe agrado, o restante não conta.” São Padre Pio de Pietrelcina
