2 List do Koryntian, 2
13. duch mój nie zaznał spokoju, bo nie spotkałem Tytusa, brata mojego. Pożegnałem się przeto i wyruszyłem do Macedonii.
13. duch mój nie zaznał spokoju, bo nie spotkałem Tytusa, brata mojego. Pożegnałem się przeto i wyruszyłem do Macedonii.
2 Koryntian 2 dotyczy przebaczenia i pojednania między członkami kościoła. Apostoł Paweł zachęca Koryntian do wybaczenia i przywrócenia brata, który był wcześniej zdyscyplinowany. Mówi także o znaczeniu utrzymania jedności w kościele i uznaniu autorytetu apostolskiego. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w 2 Koryntian 2:
Rzymian 12:18: „Jeśli to możliwe, ile to zależy od ciebie, dąży do pokoju ze wszystkimi ludźmi”. Paweł podkreśla znaczenie pokoju i jedności wśród braci, do czego zbliża się w 2 Koryntian 2.
Kolosan 3:13: „Wspieraj drugą, wybacz ci, jeśli ktoś ma powód narzekania przeciwko innym. Tak jak Pan ci się wybaczył, więc wybacz”. Przebaczenie jest głównym tematem w 2 Koryntian 2, a werset ten zachęca do wybaczenia, gdy nam wybaczono.
Mateusza 6:14-15: „Jeśli wybaczysz swoje przestępstwa ludziom, wasz Ojciec Niebieski wybaczy ci; ale jeśli nie wybaczysz ludziom [swoich przestępstw], ani nie wybaczysz ci przestępstw”. Ten werset wzmacnia znaczenie przebaczenia i jego relacji z miłosierdziem Bożym, ważnym tematem w 2 Koryntian 2.
Efezjan 4:32: „Wcześniej pragnienie drugiego do drugiego łagodnego, współczującego, wybaczającego sobie nawzajem, jak Bóg wybaczył wam w Chrystusie”. Po raz kolejny Paweł podkreśla znaczenie przebaczenia i miłosierdzia w naszych związkach, co zwraca się w 2 Koryntian 2.
Jana 20:23: „Do tych, którym wybaczasz grzechy, wybaczono im; tym, do których wycofujesz się na emeryturze, są do nich wycofani”. Werset ten pokazuje autorytet przyznany uczniom Jezusa do wybaczenia grzechów i ich relacji z pojednaniem, ważnym tematem w 2 Koryntian 2.
“Somente por meio de Jesus podemos esperar a salvação.” São Padre Pio de Pietrelcina
