2 Księga Samuela, 7
18. Poszedł więc król Dawid i usiadłszy przed Panem mówił: Kimże ja jestem, Panie mój, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mię aż dotąd?
18. Poszedł więc król Dawid i usiadłszy przed Panem mówił: Kimże ja jestem, Panie mój, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mię aż dotąd?
2 Samuel 7 opowiada o ważnym dialogu między Bogiem a królem Dawidem, w którym Bóg obiecuje Dawidowi trwałe potomstwo i wieczne królestwo. Co więcej, rozdział opisuje również, w jaki sposób Dawid chce zbudować świątynię dla Boga, ale jest informowane, że jego Syn wykonałby to zadanie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w 2 Samuela 7:
2 Samuel 7:12: „Kiedy ukończysz swoje dni i odpoczywasz z rodzicami, ustanowię twojego syna za tobą i potwierdzę swoją opłatę królewską”. Ten werset jest początkiem obietnicy, którą Bóg sprawia, że Dawid trwałego potomstwa i wieczne królestwo.
2 Samuel 7:16: „Twój dom i twoje królestwo będą na zawsze bezpieczne przede mną; twój tron zostanie założony na zawsze”. Bóg obiecuje Dawidowi, że jego dynastia będzie wieczna.
Psalm 89:3-4: „Zrobiłem przymierze z wybranym, przysięgałem mojego sługi David: Na zawsze ustanowię twoje potomstwo i wzmocnię tron dla wszystkich pokoleń”. Ten psalm potwierdza obietnicę Boga dla Dawida z trwałego potomstwa.
Izajasza 9:6-7: „Bo urodził się dla nas chłopiec, Syn został nam przekazany; rząd jest na jego ramionach; a jego imię brzmi: Wspaniały doradca, Bóg silny, wieczny ojciec, książę pokoju. Rozszerzy swoją domenę, a nad tronem Dawida i Jego Królestwa będzie niekończący się pokój, które odtąd i na wieki utrzyma sprawiedliwość i sprawiedliwość. Ten proroczy fragment odnosi się do obietnicy Boga dla Dawida z wiecznego pochodzenia i sprawiedliwego królestwa.
Dzieje 2:29-31: „Bracia, pozwolą ci powiedzieć z szczerością, że patriarcha Dawid zmarł i został pochowany, a jego grób jest wśród nas do dziś. Będąc prorokiem, wiedział, że Bóg obiecał z przysięgą tej Jego potomków osiedliłby się na jego tronie. Przewidywając to, David mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że nie został porzucony w Hadesie, ani jego ciało nie doświadczyło korupcji ”. Piotr cytuje Dawida, aby pokazać, że zmartwychwstanie Jezusa jest dowodem wierności Bożej obietnicy wiecznego pochodzenia Dawida.
“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina
