Gefunden 62 Ergebnisse für: sapientiae
Stude sapientiae, fili mi, et laetifica cor meum, ut possim exprobranti mihi respondere sermonem. (Liber Proverbiorum 27, 11)
PHE. Os suum aperuit sapientiae, et lex clementiae in lingua eius. (Liber Proverbiorum 31, 26)
Et dixi in corde meo: “Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod maiorem sapientiae dedi operam?”. Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas. (Liber Ecclesiastes 2, 15)
Bonorum enim laborum gloriosus est fructus; et, quae non concidat, radix sapientiae. (Liber Sapientiae 3, 15)
concupiscentia itaque sapientiae deducit ad regnum. (Liber Sapientiae 6, 20)
Neque cum invidia tabescente iter habebo, quoniam ista non erit particeps sapientiae. (Liber Sapientiae 6, 23)
Propter hoc optavi, et datus est mihi sensus; et invocavi, et venit in me spiritus sapientiae. (Liber Sapientiae 7, 7)
Mihi autem det Deus dicere secundum sententiam et sentire digna horum, quae mihi data sunt, quoniam ipse sapientiae dux est et sapientium emendator; (Liber Sapientiae 7, 15)
Haec cogitans apud me et commemorans in corde meo quoniam immortalitas est in cognatione sapientiae, (Liber Sapientiae 8, 17)
Et, ut scivi quoniam aliter non possem esse continens, nisi Deus det, C et hoc ipsum erat sapientiae scire, cuius esset hoc donum C adii Dominum et deprecatus sum illum et dixi ex toto corde meo: (Liber Sapientiae 8, 21)
Tu autem vis, ut non sint vacua sapientiae tuae opera, propter hoc etiam et exiguo ligno credunt homines animas suas et, transeuntes fluctus per ratem, liberati sunt. (Liber Sapientiae 14, 5)
Fons sapientiae verbum Dei in excelsis, et ingressus illius mandata aeterna. (Liber Ecclesiasticus 1, 5)
