Lamentacje Jeremiasza, 3
37. Któż rzekł i stało się, gdy Pan tego nie nakazał?
37. Któż rzekł i stało się, gdy Pan tego nie nakazał?
Lamentations 3 to rozdział, w którym autor wyraża swój lament i smutek w obliczu dolegliwości, z którymi się boryka. Czuje się przygnębiony, cierpi i woła o pomoc i miłosierdzie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami rozdziału:
Psalm 22:1 - „Mój Boże, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś?” Ten werset jest wyrazem udręki podobnej do autora Lamentacji 3, który czuje się opuszczony i samotny w swoim bólu.
Psalm 42:5 - „Dlaczego jesteś zabity, o moją duszę i dlaczego jesteście we mnie zaniepokojeni? Czekaj we Bogu, bo nadal będę cię chwalić za zbawienie twojej twarzy”. Psalmista tutaj zachęca swoją duszę do zaufania Bogu i czekając na Jego pomoc, co jest przesłaniem podobnym do autora Lamentacji 3.
Izajasza 49:15 - „Czy kobieta może zapomnieć o swoim syna, który tworzy, że nie współczuje mu, synu swojego łona? Ale nawet jeśli go zapomniał, ale nie zapomnę cię”. Ten werset jest przypomnieniem Boga bezwarunkowej miłości do swego ludu, nawet w trakcie trudności.
2 Koryntian 4:8-9 - „We wszystkim, co jesteśmy zaniepokojeni, ale nie zaniepokojeni; zakłopotani, ale nie zniechęceni; prześladowani, ale nie bezradni; zabity, ale nie zniszczony”. Apostoł Paweł mówi tutaj o naturze trudności, przed którymi stoimy, ale podkreśla, że możemy wytrwać w Bogu, a także autora Lamentacji 3.
Rzymian 8:38-39 - „Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani anioły, żadne zasady, ani rzeczy, ani przyszłość, ani zasilane wysokością, bez głębi, ani żadnego innego stworzenia, które może oddzielić nas od miłości Boga, który jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panem. " Ten werset jest obietnicą, że miłość Boża jest niezachwiana i że możemy zaufać Jego wierności, nawet jeśli napotykamy największe trudności.
“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina
