1 Besaleel, Oholiab i wszyscy biegli mężczyźni, którym Pan dał mądrość, rozum do poznania, niech wykonają wszelkie prace przy budowie świętego przybytku według wszystkich nakazów Pana.
2 Następnie wezwał Mojżesz Besaleela, Oholiaba i wszystkich biegłych w rzemiośle, których serce obdarzył Pan mądrością, wszystkich tych, których serce skłaniało, aby pójść do pracy nad wykonaniem dzieła.
3 Ci zaś przyjęli od Mojżesza wszelkie daniny, jakie znieśli Izraelici na dzieło budowy świętego przybytku, aby je wykonać; ponadto znosili im każdego dnia dalsze, dobrowolne dary.
4 Wtedy przyszli jak jeden mąż wszyscy biegli rzemieślnicy, wykonujący wszelkie prace przy budowie świętego przybytku, każdy od swojej pracy, którą wykonywał,
5 i tak powiedzieli do Mojżesza: Lud przynosi o wiele więcej niż potrzeba do wykonania prac, które Pan nakazał wykonać.
6 Wówczas Mojżesz wydał rozkaz, który ogłoszono w obozie: Ani mężczyźni, ani kobiety niech już nie znoszą darów na święty przybytek. Zaprzestał więc lud znoszenia darów.
7 Mieli bowiem dosyć wszystkiego do wykonania wszelkich prac, a nawet wiele zbywało.
8 Wszyscy najbieglejsi spośród pracowników wybudowali przybytek z dziesięciu tkanin z kręconego bisioru, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu, z cherubami wyszytymi przez biegłego tkacza.
9 Długość poszczególnych tkanin wynosiła dwadzieścia osiem łokci, a szerokość cztery łokcie; wszystkie zaś tkaniny miały jednakowe wymiary.
10 Pięć tkanin było powiązanych ze sobą jedna z drugą, podobnie drugie pięć tkanin było powiązanych jedna z drugą.
11 I przyszyto wstążki z fioletowej purpury na brzegach jednej tkaniny, gdzie winna być spięta, i tak też uczyniono na brzegach ostatniej tkaniny, gdzie winna być spięta.
12 Pięćdziesiąt wstążek przyszyli do jednej tkaniny i pięćdziesiąt wstążek do drugiej tkaniny w miejscu, gdzie mają być spięte, tak iż wstążki były przyszyte naprzeciw siebie.
13 Ponadto przyszyli pięćdziesiąt złotych kółek i związali tkaniny za pomocą tych kółek, tak że przybytek stanowił jedną całość.
14 Zrobiono również nakrycia z koziej sierści dla przybytku, a uczynili jedenaście nakryć.
15 Długość jednego nakrycia wynosiła trzydzieści łokci, a szerokość jednego nakrycia cztery łokcie, i te jedenaście nakryć miały jednakowe wymiary.
16 Powiązano ze sobą pięć nakryć osobno, a pozostałe sześć osobno.
17 I przyszyto pięćdziesiąt wstążek na brzegach jednego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte, i pięćdziesiąt wstążek na brzegach drugiego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte.
18 Ponadto przyszyto pięćdziesiąt kółek z brązu i w ten sposób związano nakrycia przybytku, że utworzyły jedną całość.
19 Oprócz tego uczyniono nakrycie na namiot ze skór baranich barwionych na czerwono i wreszcie nakrycie na wierzch ze skór delfinów.
20 I z drzewa akacjowego zrobiono deski na przybytek i ustawiono je pionowo.
21 Wysokość deski wynosiła dziesięć łokci, a szerokość jednej deski półtora łokcia.
22 Każda deska miała dwa czopy osadzone jeden naprzeciw drugiego; tak zrobiono u wszystkich desek przybytku.
23 A zrobiono dla przybytku dwadzieścia desek na ścianę południową
24 i czterdzieści podstaw srebrnych sporządzonych pod te dwadzieścia desek, na każdą deskę dwie podstawy na oba jej czopy.
25 A po drugiej stronie przybytku na ścianę północną zrobiono także dwadzieścia desek.
26 A do nich czterdzieści podstaw srebrnych, po dwie podstawy na każdą deskę.
27 A dla tylnej części przybytku na ścianę zachodnią sporządzono sześć desek.
28 Przy narożnikach tej tylnej ściany przybytku postawiono po dwie deski.
29 Przystawały one szczelnie do siebie na dole, a na górze równie szczelnie połączone były ze sobą za pomocą powiązania; tak też uczyniono z deskami na obu innych narożnikach.
30 I tak w tylnej ścianie przybytku było osiem desek, a podstaw srebrnych szesnaście, czyli po dwie podstawy na każdą deskę.
31 I zrobiono również poprzeczki z drzewa akacjowego dla powiązania desek, pięć dla jednej ściany przybytku,
32 a pięć poprzeczek dla desek drugiej ściany przybytku i pięć poprzeczek dla tylnej, czyli zachodniej ściany przybytku.
33 Poprzeczkę umieszczoną w pośrodku desek sporządzono w ten sposób, że przechodziła od końca do końca.
34 Deski pokryto złotem, a pierścienie dla osadzenia drewnianych wiązań zrobiono ze złota i poprzeczki pokryto złotem.
35 Zrobiono też zasłonę z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru z cherubami wyszytymi przez biegłego tkacza.
36 I zawieszono ją na czterech słupach z drzewa akacjowego pokrytych złotem. Haczyki do nich wykonano ze złota, a cztery podstawy zrobiono z brązu.
37 I uczyniono też zasłonę przy wejściu do przybytku z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru, wielobarwnie wyszywaną.
38 Ponadto uczyniono do niej pięć słupów i haczyki, i pokryto złotem ich głowice i klamry, a podstawy do nich były z brązu.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 36:
Exodus 36 opowiada o budowie tabernakulum Bezalel i Oolibe, zgodnie z instrukcjami, które Bóg udzielił Mojżeszowi. Poniższe wersety są powiązane z tematami omówionymi w Exodus 36:
Wyjście 25:8: „I będą mnie sanktuarium, abym mógł mieszkać między nimi”. Ten werset jest pierwszą instrukcją Boga dla Mojżesza o budowie tabernakulum, pokazującą znaczenie posiadania miejsca obecności Boga wśród ludzi.
Wyjście 35:35: „Napełnił ich mądrość sercem, aby mogli wykonać całe dzieło służby sanktuarium, zgodnie z wszystkim, co Pan nakazał”. Ten werset podkreśla umiejętności i mądrość, jaką Bóg dał Bezalel i Oolibe do zbudowania tabernakulum zgodnie z boskimi instrukcjami.
Psalm 84:1: „Jak cudowne są twoje taberaki, Lord of Hosts!” Ten werset jest przykładem podziwu, jaki psalmistów mieli dla Tabernakulum jako miejsca kultu i obecności Boga.
Hebrajczyków 9:11: „Ale Chrystus przychodzi jako najwyższy kapłan przyszłych towarów, przez większą i doskonalszą tabernakulum, nie wykonaną rękami, to znaczy nie tego stworzenia”. Ten werset mówi o tabernakulum jako o przedsiębiorstwie samego Chrystusa, prawdziwego arcykapłana i miejsca spotkania z Bogiem.
Objawienie 21:3: „I usłyszałem wielki głos z nieba, który powiedział: Oto tabernakulum Boga z ludźmi, bo wraz z nimi będą mieszkać, a oni będą Jego ludem, a ten sam Bóg będzie z nimi i będzie z nimi, i będzie waszym Bogiem. " Ten werset mówi o spełnieniu obietnicy Tabernakulum, kiedy Bóg będzie mieszkał na zawsze ze swoim ludem i będzie Jego Bogiem.
Kapitel: