Księga Przysłów, 26
15. Wyciągnął leniwy swą rękę do misy, trudno mu ją do ust doprowadzić.
15. Wyciągnął leniwy swą rękę do misy, trudno mu ją do ust doprowadzić.
Przysłów 26 to rozdział, który mówi o głupocie i głupocie głupoty, a także o znaczeniu roztropności i mądrości. Poniżej znajduje się pięć wersetów dotyczących tematów omówionych w tym rozdziale:
Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy, ale głupota gardzi mądrością i dyscypliną”. Ten werset podkreśla znaczenie mądrości i wiedzy, które pochodzą ze strachu przed Pana, który jest głównym tematem Przysłów 26.
Psalm 14:1: „Mówi głupiec w jego sercu:„ Bóg nie istnieje ”. Zostali zepsute i popełniły akty zaangażowane; nie ma nikogo, kto robi dobro”. Ten werset pokazuje głupotę głupców i sposób, w jaki zachowują się lekkomyślnie i niezdrowe.
Przysłów 12:15: „Ścieżka głupca wydaje się mu słuszna, ale mądry człowiek słyszy jego radę”. Werset ten podkreśla znaczenie roztropności i poszukiwania mądrych porad, a nie podążanie za naszymi głupimi instynktami.
1 Koryntian 1:20: „Gdzie jest mądry? Gdzie jest uczony? Gdzie jest pytający tego wieku? Ten werset podkreśla różnicę między mądrością tego świata a boską mądrością, która jest głównym tematem Przysłów 26.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie wspieraj się we własnym zrozumieniu; rozpoznaj Panu na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Werset ten podkreśla znaczenie zaufania Bogu i poszukiwania Jego mądrości, a nie zaufania naszej własnej ograniczonej i niewystarczającej mądrości.
“Diante de Deus ajoelhe-se sempre.” São Padre Pio de Pietrelcina
