Katholische Bibel
 

Księga Daniela, 5

13. Wtedy przyprowadzono Daniela przed króla. Król odezwał się do Daniela: Czy to ty jesteś Daniel, jeden z uprowadzonych z Judy, których sprowadził z Judy król, mój ojciec?

Verse im Zusammenhang mit Księga Daniela, 5:

Rozdział 5 Księgi Daniela opowiada historię króla Belszazara, który dał wielką uczt tysiącu swoich szlachty i wypił wino ze świętych naczyń pobranych ze świątyni Jerozolimy. Podczas bankietu ręka, która napisała tajemnicze przesłanie na ścianie, które Daniel interpretował jako sąd Boga nad królem za jego arogancję i zbezczeszczenie świątyni. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Przysłów 16:18: „Duma poprzedza ruinę; arogancja, upadek”. Werset ten mówi o związku między dumą a upadkiem, który jest zilustrowany w historii króla Belszazara, który uważał się za niezwyciężonego i odpornego na sąd Boży.

Hebrajczyków 10:31: „Straszna rzecz polega na wpadnięciu w ręce żywego Boga”. Ten werset mówi o prawości i mocy Boga, która jest w stanie osądzić i ukarać niegodziwców. Jest to przesłanie, które król Belsazar musiał usłyszeć, ale niestety nie trwał tego poważnie.

Izajasza 44:25: „Rozpieram oznaki fałszywych proroków i robię swoje głupie gardła; mądrzy winorośli, którzy rozeznawali i przekształcają wiedzę o swoich mędrcach w szaleństwo”. Werset ten mówi o wyższości wiedzy i mądrości Bożej w odniesieniu do fałszywych religii i praktyk wróżbiarstwa. Daniel zademonstrował tę wyższość, interpretując pisemne przesłanie na ścianie, której nikt inny nie mógł zrozumieć.

Rzymian 2:4: „Czy gardzisz bogactwem dobroci, tolerancji i cierpliwości Bożej, nie uznając, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty?” Ten werset mówi o cierpliwości i miłosierdzia Boga, który chce, aby ludzie żałowali za grzechy i wrócili do Niego. Król Belsazar miał okazję żałować, ale postanowił zignorować przesłanie Boże i poniósł konsekwencje.

Mateusza 7:6: „Nie podawaj psom tego, co jest święte, ani nie rzucaj perełami na świnie. Jeśli to zrobią, mogą mrugać, a następnie zwrócić się do ciebie i roztrzaskać”. Werset ten mówi o znaczeniu rozpoznania wartości świętych rzeczy i nie profanowania ich lub wyrzucania ich nieodpowiedzialnie. Król Belsazar był winny zbezczeszczenia świętych naczyń świątyni Jeruzalem, okazując jego brak szacunku dla świętych rzeczy Bożych.





“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina