Katholische Bibel
 

Ewangelia Mateusza, 4

24. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał.

Verse im Zusammenhang mit Ewangelia Mateusza, 4:

Święty Mateusz 4 donosi pokusę Jezusa na pustyni po jego chrzcie. W tym rozdziale Jezus jest kuszony trzy razy przez diabła, ale opiera się i wzmacnia, aby rozpocząć swoją posługę w Galilei. Co więcej, rozdział podkreśla także znaczenie Pisma Świętego i tego, jak Jezus zaczął zbierać swoich pierwszych uczniów.

Jakub 4:7: „Dlatego podlegają Bogu, oprzyj się diabłu, a on ucieknie od ciebie”. Ten werset podkreśla znaczenie przeciwstawiania się pokusom diabła, podobnie jak Jezus na pustyni.

2 Tymoteusza 3:16-17: „Każde Pismo Święte jest bosko inspirowane i opłacalne do nauczania, nagania, korygowania, pouczenia się w sprawiedliwości; tak, aby człowiek Boże był doskonały i doskonale przygotowany na każde dobre dzieło”. Tak jak Jezus używał Pisma Świętego, aby oprzeć się pokusom, werset ten podkreśla znaczenie Pisma Świętego dla wzrostu duchowego.

Mateusza 10:38: „I kto nie bierze swojego krzyża i nie podąża za mną, nie jest dla mnie godny”. Ten werset podkreśla znaczenie wyrzeczenia się i poświęcenia w życiu chrześcijańskim, temat, który jest również poruszany w pokusie Jezusa.

Łukasza 5:10: „A Jezus powiedział do Szymona: nie bój się; odtąd będziecie rybakiem ludzi”. Tak jak Jezus nazwał swoich pierwszych uczniów, aby podążali za Nim, ten werset podkreśla, jak Jezus wciąż wzywa ludzi do zostania uczniami i pracującym dla królestwa Bożego.

Akty Apostołów 10:38: „Jak Bóg namaścił Jezusa Nazaretu Duchem Świętym i mocą; które czyni dobro i uzdrawiał wszystkich uciskanych diabła, ponieważ Bóg był z Nim”. Ten werset podkreśla, w jaki sposób Jezus zaczął swoją posługę, czyniąc dobrze i uzdrawiając uciśnionych, podobnie jak on nadal robi Duch Święty działający w życiu chrześcijan.





“O Santo Sacrifício da Missa é o sufrágio mais eficaz, que ultrapassa todas as orações, as boas obras e as penitências. Infalivelmente produz seu efeito para vantagem das almas por sua virtude própria e imediata.” São Padre Pio de Pietrelcina