2 Machabejska, 11
23. Ojciec nasz został przeniesiony do bogów, my zaś życzymy sobie, aby mieszkańcy naszego królestwa pozostawali w spokoju i oddawali się własnym sprawom.
23. Ojciec nasz został przeniesiony do bogów, my zaś życzymy sobie, aby mieszkańcy naszego królestwa pozostawali w spokoju i oddawali się własnym sprawom.
Rozdział 11 z 2 Maccabees donosi o zwycięstwie armii kierowanej przez Judasza Macabeu przeciwko siłom babilońskiego generała Nicanora, który zaatakował Judeę z zamiarem zniszczenia świątyni Jerozolimy. Poniższe wersety zostały wybrane do radzenia sobie z tematami związanymi z tym odcinkiem walki i zwycięstwa:
1 Samuel 17:47: „I cały ten zbór będzie wiedział, że Pan nie zbawi się z mieczem i włócznią; bo Pan jest wojną, a on poddał się wam w naszej ręce”. Ten fragment jest deklaracją wiary Dawida, który ufa mocy Boga do pokonania gigantycznego Goliata. Ta wiara w Boga i jego ochronę dzielą Judasz Macabeu i jego armia, którzy wiedzą, że jego zwycięstwo zależy nie tylko od jego zdolności wojskowych, ale od boskiej pomocy.
Psalm 20:7: „Niektóre samochody zaufania, niektóre z koni, ale wspomniemy imię Pana, naszego Boga”. Ten fragment podkreśla znaczenie zaufania do Boga pośród bitew. Podczas gdy inne ludy ufały swojej sile militarnej, Judasz Macabeu i jego żołnierze zwracają swoje zaufanie do Boga i swojej ochrony.
Psalm 144:1: „Błogosławiony Bądź Pan, moja skała, który uczy moich dłoni do bitwy i palców do wojny”. Ten fragment podkreśla znaczenie przygotowania i szkolenia do wojny. Podobnie jak Psalmista przypisuje swoje umiejętności bitwy do nauczania Boga, Judasz Macabeu i jego żołnierze przygotowują się do walki i mają boską pomoc w osiągnięciu zwycięstwa.
Izajasza 31:5: „Gdy ptaki latają, podobnie Pan chronią przed gospodarzami do Jerozolimy; ochrona, on również pozbywa się i uratuje, przechodząc, uwalniając”. Ten fragment jest obietnicą boskiej ochrony w Jerozolimie. Judasz Macabeu i jego armia walczą o obronę świątyni Jerozolimy i ochronę swojego ludu przed obcymi najeźdźcami.
Jozuego 10:25: „Joshua powiedział do nich, nie bój się ani nie bój się; staraj się i mieć dobrą odwagę, bo Pan uczyni wszystkich waszych wrogów, przeciwko których walczą”. Ten fragment jest przesłaniem zachęty i odwagi dla żołnierzy Judasza Macabeu. Gdy Joshua zachęcił swoich ludzi do bycia silnym i odważnym w walce z wrogami Izraela, Judasz Macabeu inspiruje swoich żołnierzy do walki z determinacją i wiarą w zwycięstwie.
“De que vale perder-se em vãos temores?” São Padre Pio de Pietrelcina
