2 Księga Kronik, 23

Verse im Zusammenhang mit 2 Księga Kronik, 23:

Rozdział 23 z 2 Kronik donosi o powstaniu Joasa na tron ​​Judy po śmierci Atalii, niegodziwej królowej, która uzurpowała tron ​​i wyeliminowała potomków Dawida. Kapłan Joiada poprowadził bunt i konsekrował Joasa jako króla, przywracając przymierze ludu z Bogiem. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Rodzaju 17:7: „W trakcie waszych pokoleń ustanowię moje przymierze między tobą a waszymi potomkami, wieczne przymierze, aby być twoim Bogiem i Bogiem waszego pochodzenia”. Przymierze między Bogiem a ludem Izraela jest powtarzającym się tematem w całej Biblii, aw tym rozdziale podkreślono znaczenie przywrócenia tego przymierza, które zostało złamane przez poprzedni rząd.

Powtórzonego Prawa 17:18-20: „Siedząc na tronie Jego Królestwa, będzie miał kopię tego prawa, zgodnie z oryginałem kapłanów, Lewitów. Życie, nauczyć się bać Pana, Jego Boga i Obserwuj wszystkie słowa tego prawa i tych przykazań, aby je spełnić; aby jego serce nie było podniesione na swoich braci i nie odejść od tego przykazania, w prawo lub w prawo w lewo; i że może to przedłużyć jego dni W swoim królestwie on i jego dzieci pośród Izraela ”. Znaczenie przestrzegania prawa Bożego jest podkreślone w tym wersecie, a konsekracja Joasa jako króla obejmowała spełnienie tych przepisów.

Psalm 45:6: „Wasz tron, Boże, jest wieczny i wieczny; berło waszego królestwa jest berłem kapitału”. Ten psalm opisuje króla jako narzędzie Boga, a powstanie Joasa na tron ​​jest postrzegane jako przywrócenie woli Bożej ludu Judy.

Jeremiasz 33:17: „Albowiem mówi Pan, Dawid, który osiada na tronie Izraela, nigdy nie będzie brakowało”. Ten werset odnosi się do obietnicy Boga dla Dawida, że ​​jego pochodzenie zawsze będzie rządzi Izraelem, a wzrost Joasa jest postrzegany jako spełnienie tej obietnicy.

Malachi 4:2: „Ale dla was, którzy obawiają się, że moje imię narodzi się Słońce sprawiedliwości, wnosząc zbawienie do skrzydeł; i odejdziecie i skakasz jak cielęta w skrócie”. Werset ten podkreśla znaczenie obawy Boga i podążania za Jego wolą oraz konsekracja Joasa jako króla jest postrzegana jako moment duchowej odnowy ludu Judy.