Encontrados 33 resultados para: scire
Nosse enim te consummata iustitia est, et scire virtutem tuam radix est immortalitatis. (Liber Sapientiae 15, 3)
Non perfecit primus scire ipsam, sic nec ultimus investigavit eam. (Liber Ecclesiasticus 24, 38)
Me etenim de die in diem quaerunt et scire vias meas volunt, quasi gens, quae iustitiam fecerit et iudicium Dei sui non dereliquerit. Rogant me iudicia iustitiae, appropinquare Deum volunt. (Liber Isaiae 58, 2)
Iniuria super iniuriam, dolus super dolum. Renuerunt scire me”, dicit Dominus. (Liber Ieremiae 9, 5)
sed in hoc glorietur, qui gloriatur: scire et nosse me, quia ego sum Dominus, qui facio misericordiam et iudicium et iustitiam in terra; haec enim placent mihi, ait Dominus. (Liber Ieremiae 9, 23)
Et dixi: “Audite, principes Iacob et duces domus Israel: Numquid non vestrum est scire iudicium?”. (Prophetia Michaeae 3, 1)
Inde autem surgens abiit in fines Tyri et Sidonis. Et ingressus domum neminem voluit scire et non potuit latere. (Evangelium secundum Marcum 7, 24)
Et inde profecti peragrabant Galilaeam; nec volebat quemquam scire. (Evangelium secundum Marcum 9, 30)
Dicit ei Thomas: “Domine, nescimus quo vadis; quomodo possumus viam scire?”. (Evangelium secundum Ioannem 14, 5)
Et apprehensum eum ad Areopagum duxerunt dicentes: “Possumus scire quae est haec nova, quae a te dicitur, doctrina? (Actus Apostolorum 17, 19)
Mira enim quaedam infers auribus nostris; volumus ergo scire quidnam velint haec esse”. (Actus Apostolorum 17, 20)
Postera autem die, volens scire diligenter qua ex causa accusaretur a Iudaeis, solvit eum et iussit principes sacerdotum convenire et omne concilium et producens Paulum statuit coram illis. (Actus Apostolorum 22, 30)
